Hoe is het met Philippe Clement, kampioenenmaker van Genk en Club? "Wat ik deze zomer deed, zal me beter maken"

Op Instagram kon je er de voorbije weken niet naast kijken: de photo dumps van de zomervakantie.

Bij Philippe Clement zouden dat soort albums decennialang gedomineerd worden door voetbal. Een spelerscarrière van bijna twintig jaar, nadien meteen het trainersvak ingerold.

Dan zijn juli en augustus geen maanden om te genieten, maar vooral om veel uren te draaien. Op het veld en ernaast.

Deze zomer was anders voor Clement. Na zijn ontslag bij AS Monaco stortte hij zich niet in het eerste het beste project dat zich aandiende.

Maar dus moest de Belgische trainer wel toekijken hoe het seizoen zonder hem aftrapte.

"Ik ga niet ontkennen dat dat geen fijn gevoel is", grijnst Clement, die nog steeds in het prinsdom verblijft.

"Je mist het toch om deel uit te maken van zo'n competitiestart. Alleen had ik nu wel tijd voor andere dingen. Weet je, als trainer van Monaco heb ik op anderhalf jaar tijd niets van de streek gezien. Nu konden we met de familie eens wat uitstapjes doen."

Toch duwde de Antwerpenaar zeker niet de pauzeknop in - noem het eerder een resetmoment.

"Want ik ben iemand die niet graag tijd verliest", duidt de ex-international. "Ik heb geprobeerd om die periode nuttig in te vullen. Door zelf meer te sporten, bijvoorbeeld. Fitnessen, lopen, tennissen, padellen... En ook met een ander eetpatroon."

Excuseer? Gaan we Clement nog herkennen als we hem straks opnieuw langs de lijn zien?

"Er zijn toch wat kilo's afgevlogen", lacht hij. "Voorheen was ik ook relatief fit voor een hoofdcoach, maar toch... In onze job eet je twee keer per dag op de club van buffetten met veel koolhydraten en suikers. Dat heb ik nu gelaten."

"Een gezonde geest in een gezond lichaam", vat Clement het samen. "Wat ik deze zomer deed, zal me in de toekomst nog beter maken. Het zijn dingen die ik ook een plaats zal proberen geven in mijn volgende job."

Dat onze landgenoot voorlopig nog zonder club zit, mag toch verrassend genoemd worden.

Op zijn palmares staan drie Belgische landstitels in evenveel seizoenen. En bij Monaco – allerminst het makkelijkste trainersoord – waren de geluiden veelal positief.

"De voorbije zomer hebben we met een aantal partijen gesproken", vertelt Clement over het uitblijven van een nieuwe werkgever.

"Alleen was geen enkele optie interessant genoeg om nu al in te stappen. Ik had ook wat pech met de timing van mijn ontslag – begin juni hadden veel ploegen hun trainer al."

"Maar het is wel de bedoeling dat ik binnenkort weer ergens aan de slag ga. Ik heb goesting om me weer in een nieuw avontuur te smijten. Tot dan blijf ik met mijn assistenten alle competities volgen."

Clement onderstreept dat een terugkeer naar België geen optie meer is: "Ik ben meer dan 30 jaar actief geweest in eigen land. Dan heb je nu zin om even iets anders te doen in het leven. Het wordt dus sowieso een avontuur in het buitenland."

Anderhalf jaar Ligue 1 heeft de horizon van Clement duidelijk verruimd. Al leerde de coach er ook de harde wetten aan het Europese topvoetbal. 

Bij AS Monaco kreeg hij voor het eerst in zijn carrière zijn ontslag. Na een zesde plaats (en dus geen Europees voetbal) was een C4 onvermijdelijk.

"In onze laatste zes matchen is het misgelopen", zucht Clement. "Er was een implosie bij de spelers die er al een tijdje rondliepen. Vooral na de nederlaag tegen Lens, waar de tweede plaats op het spel stond, zijn veel jongens gekraakt. Het lukte niet meer om recht te krabbelen."

"Bovendien was de slagkracht op de transfermarkt beperkt door de Financial Fair Play. In de twee mercato's die ik meemaakte, kwam er 120 miljoen binnen, maar herinvesteerden we veel minder. Toch bleven de ambities hetzelfde met een jongere spelersgroep."

Ondanks het zure einde kijkt de voormalige verdediger met een positief gevoel terug op zijn periode bij Monaco.

"Want anders zou ik hier al gevlucht zijn", grijnst Clement.

"Veel mensen zeiden me achteraf ook dat anderhalf jaar lang is voor een trainer van Monaco. Ik heb er ook iets neergezet, hé. De remonte van plek 7 naar 3, winnen tegen de sterren van PSG en het meeste punten in de eerste 50 matchen: dat waren mooie momenten."

Geweldige herinneringen koestert Clement eveneens aan de twee clubs die vanavond in ons land tegenover elkaar staan: Club Brugge en Racing Genk.

Als speler en trainer zorgden ze samen voor 14 prijzen op zijn palmares (zie inzet onderaan).

"Het is niet zo dat ik thuisblijf om hun matchen te bekijken, maar ik ben wel nog steeds supporter en bekijk veel samenvattingen. Ik zag bijvoorbeeld dat er bij Club opnieuw veel kwaliteit rondloopt, jonge spelers met potentieel."

Velen onder hen kent Clement nog van in zijn periode op Jan Breydel. Denk aan Antonio Nusa – "Ik had zijn doorbraak zelfs nog vroeger verwacht", Maxim De Cuyper, Kyriani Sabbe en Jorne Spileers.

"Ze zijn hun ambitieuze project van enkele jaren geleden, om zelf talent op te leiden, aan het verwezenlijken. Alleen is dat niet evident met de ambities die er zijn. Jonge spelers moeten dan snel stappen zetten om op dat hoge niveau te blijven presteren, foutjes moeten eruit."

Over de gang van zaken bij Racing Genk toont Clement zich eveneens positief.

"Met Wouter Vrancken hebben ze ook een trainer met een duidelijke en aantrekkelijke visie. Alleen was het niet evident om een extreem bepalende speler als Paul Onuachu te vervangen - het was plots zoeken voorin. Maar ik ben ervan overtuigd dat Wouter een oplossing zal vinden."

"Zeker omdat er zoveel kwaliteit rondloopt – de verdienste van Dimitri de Condé en Dirk Schoofs. Er staan in Genk altijd nieuwe spelers klaar en uit de academie blijft talent doorstromen. Echt, ik vind het positief dat er verschillende clubs zo hard inzetten op hun jeugdopleiding. Dat blijft toch de basis van het Belgische voetbal."

Als iemand het kan weten...