Renaat en José: "Geen theater bij Jumbo-Visma, maar de hiërarchie is sowieso bepaald"

Renaat: "Na de Tourmalet zien we ook op de Angliru 1, 2 en 3 van Team Jumbo - Visma. Maar de strijd om de eindzege blijft open. Met z'n drieën staan ze binnen 1'08". Als dat 3 eenzaten zijn, zeggen we: "Wat een Vuelta!" Nu ook, toch?"

José: "Ja, natuurlijk, maar het zijn 3 ploegmakkers en niemand is bekwaam om zich tussen hen te plaatsen. We moeten buigen en zeggen: Jumbo-Visma is met verve de beste ploeg. Maar wie de beste renner is, dat zou ik nog niet durven te zeggen. Dat hebben we nog niet echt gezien."

Renaat: "Gunnen Primoz Roglic en Jonas Vingegaard ploegmaat Sepp Kuss de eindzege? Of kijken we naar een stukje theater?"

José: "Neen, dat laatste denk ik niet. Roglic maakte tempo en Kuss loste. We zagen hem spreken. Roglic keek niet om of ze moesten wachten. Kuss heeft een signaal gegeven dat ze niet hoefden te kijken. Dat gaf hij zelf ook toe."

"Het enige waar ik nu naar kijk: wie van de twee, Roglic of Vingegaard? Vingegaard staat er het beste voor, maar de hiërarchie binnen de ploeg is volgens mij sowieso bepaald. Vingegaard heeft de Tour al 2 keer gewonnen en is nog jonger. Volgens mij is hij de kopman."

Renaat: "Is de vraag van 1 miljoen dan beantwoord? Wie wint de Vuelta?"

José: "Vingegaard, al is het nog niet officieel. Ze kunnen nog altijd spelen."

Renaat: "Ik sprak over het clubkampioenschap. Dat is niet denigrerend bedoeld, maar hoe voelt dat aan voor de rest van het peloton?"

José: "Heel vervelend. Je denkt: wat zitten wij hier te doen? Begin er maar aan in een ploegleidersvergadering. We vliegen erin! Maar waar naartoe?"

"Mikel Landa heeft het geprobeerd en zijn ploeg Bahrain-Victorious heeft veel gewerkt voor Jumbo-Visma. Is dat dan de manier om dat trio los te rijden? Ik denk het niet. Ik begreep die tactiek niet, vooral als je weet wat Jumbo-Visma kan."

Renaat: "Naar het Belgische verhaal: Cian Uijtdebroeks blijft als 20-jarige verbazen."

José: "Niemand heeft dat zien aankomen. Zijn trainer wist dat ook niet. Je kan weten en meten, maar dit voorspellen, dat doe je niet."

"De Tourmalet was een examen en nu kreeg je een andere moordende klim. Die explosiviteit en de power zijn er nog niet. Maar hij heeft een hele tijd alleen gereden en heeft gevochten tegen zichzelf."

"Die professionaliteit en maturiteit die hij nu al heeft, het feit dat hij zichzelf niet voorbijrijdt: chapeau! Dat is echt straf."

Renaat: "Wat betekent dit voor zijn toekomst?"

José: "Die is heel groot. Wat hij nog moet verbeteren, is zijn tijdrit. Dat zal met de leeftijd wel volgen."

Renaat: "Over naar de koers van Remco Evenepoel. Hij ging vol voor de bergpunten. Geloofde hij niet in ritwinst?"

José: "Neen, blijkbaar niet. Dat zag je al toen hij op de voorlaatste klim op de top kwam en aan die afdaling begon. Hij wilde de strijd niet aangaan. Of dat jammer is? Ja, maar...."

"Na die tik op de Tourmalet pakte hij 's anderendaags vol uit. Dan denk je: dat is niet mogelijk. Zondag viel hij weer aan en dan denk je: dat is er los over en dat kan niet blijven duren."

"Vandaag viel hij weer aan en dat was niet op kousenvoeten. Dat zijn zware dagen, hé. De mannen achter hem moesten nog beginnen. Misschien schatte hij in dat het een moeilijk verhaal zou worden en dan heeft hij de handdoek in de ring gegooid."

Renaat: "Moet hij morgen de strijd met de tenoren aangaan?"

José: "Hij hoeft alleszins niet meer zoveel bergpunten te nemen. De concurrentie is er niet mee bezig. Nog een etappe winnen zou heel mooi zijn."

Renaat: "We mogen ook Steff Cras niet vergeten. Kan een top 10 nog?"

José: "Ja, dat kan. En ook dat zou geweldig zijn."