Waarom een WK met 32 landen een vergiftigd geschenk is voor het vrouwenvoetbal
Meer kwantiteit, minder kwaliteit. Voor het eerst mogen er 32 landen aantreden op het WK voetbal voor vrouwen. Een mooie kans voor heel wat debutanten, maar een gemiste kans voor het globale vrouwenvoetbal. "Je riskeert toch slechte reclame te maken", klinkt het bij onze commentatoren.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd? Het WK voor vrouwen wordt dit jaar met 32 landen gespeeld. Een unicum.
"Maar ik heb er toch een dubbel gevoel bij", vertelt onze commentator Bert Sterckx. "Enerzijds geef je veel meer landen de kans om zich te ontwikkelen op een groot toernooi, anderzijds betwijfel ik of dit het niveau van het toernooi zelf ten goede zal komen."
Ook Imke Courtois heeft haar twijfels bij het nieuwe format. "Net zoals bij de mannen, vind ik dit wat te veel van het goede", klinkt het bij de analiste.
"Voor debuterende landen zoals de Filipijnen, Zambia, Haïti, Vietnam en Panama is dit inderdaad een uitgelezen kans. Ze kunnen het vrouwenvoetbal in hun eigen land een boost geven. Als land kun je er nu eenmaal niet omheen wanneer een van je nationale ploegen aan een WK mag meedoen."
"Maar aan de andere kant zullen er inderdaad wedstrijden van mindere kwaliteit zijn, waar het niveauverschil merkbaar zal zijn. In dat opzicht ben ik geen fan van de toevoeging van te veel ploegen."
Dat is geen goede reclame voor het vrouwenvoetbal.
In 2019 merkte je al een duidelijk niveauverschil tussen de meer ervaren landen en de nieuwkomers. Herinnert u zich de wedstrijd nog tussen de Verenigde Staten en Thailand nog? Het werd toen 13-0.
"Dat is geen goede reclame voor het vrouwenvoetbal. En dat riskeer je nu opnieuw door Vietnam weer in een poule te zetten met de USA, Portugal en Nederland."
"Al geloof ik wel dat het algemene niveau van het vrouwenvoetbal zeker gestegen is de voorbije vier jaren. De vijver om talent uit te vissen is bij vele landen groter geworden. Dat zal ook zeer aantrekkelijke affiches opleveren."
