Ook de dood van Gino Mäder zal nog lang nazinderen, in het peloton en daarbuiten. Niet het minst bij Elke Weylandt en haar familie. Elk zwaar incident in de koers doet Elke terugdenken aan de fatale val van haar broer Wouter in de Ronde van Italië 2011.
ln De 7e Dag kwam Elke Weylandt vanmiddag vertellen hoe zij het verschrikkelijke ongeluk van Gino Mäder ervaren heeft.
"Het is stevig binnengekomen. Net zoals 4 jaar geleden met Bjorg Lambrecht in de Ronde van Polen. Zoiets grijpt je meteen naar de keel. Het zijn dus pittige dagen geweest", zei Elke.
"In dit geval kwam het misschien nog net iets steviger binnen, omdat Gino Mäder 26 was en dus even oud was als mijn broer. En ook omdat het ongeluk, net zoals bij Wouter, in een afdaling gebeurd is."
De Ronde van Zwitserland ging na de dood van Gino Mäder door, na overleg met de familie van de betreurde renner.
Elke Weylandt: "Het overleg met de familie is essentieel. Wij hebben ook groen licht gegeven toen Wouter verongelukt is in de Ronde van Italië. Of het de juiste beslissing is om door te gaan? Er is geen juiste beslissing. Voor elke beslissing valt wel iets te zeggen."
"De familie heeft gevraagd om vrijdag een geneutraliseerde etappe te organiseren en zo een eerbetoon te houden. Dat was zeer mooi en kan louterend zijn, niet alleen voor de familie maar ook voor de renners."
"In een tweede fase is het belangrijk dat teams en renners vrij gelaten worden om de beslissing te nemen die ze willen nemen."
"Kijken naar opbouw van het parcours"
Bij ongelukken wordt de vraag gesteld wie de schuldige is: de renners die (soms onverantwoorde) risico's nemen of de organisatoren?
"Dat is de vraag van 1 miljoen. Er is nooit, of bijna nooit, één schuldige aan te wijzen. Vaak is het een samenloop van omstandigheden", weet Elke Weylandt.
"In het wielrennen zijn er altijd risico's. De snelheden liggen zeer hoog en de beschermingsgraad is laag. Er wordt door voortschrijdend inzicht al veel meer gedaan dan 20 of 10 jaar geleden, maar wielrennen is een sport op de openbare weg en op die weg kun je nu eenmaal geen 200 kilometer volledig veilig maken."
"Maar er kan zeker wel gekeken worden naar de opbouw van een parcours, dat een finish bijvoorbeeld wat verder van de laatste afdaling ligt dan nu soms het geval is. Maar je moet dat ook nuanceren, want afdalingen horen bij beklimmingen."
Elke Weylandt heeft zelf een zoon die koerst. Hij is 14 en heeft 3 wedstrijden gereden.
"Hij is dus nog maar net begonnen. Ik was tijdens zijn debuut zeer nerveus, maar hij heeft het zeer goed gedaan. In de koersen erna was ik al wat rustiger."
"Ik wil niet constant bang zijn, want dan maak ik mijn zoon bang en ontneem ik hem de kans om de wereld op de fiets te ontdekken..."
"Niet de slechtst georganiseerde ronde"
In De Ochtend op Radio 1 kwam dezelfde vraag aan bod voor wielercommentator José De Cauwer: heeft de organisatie in Zwitserland steken laten vallen?
"Ik heb het idee dat de Ronde van Zwitserland niet de slechtst georganiseerde ronde is die er bestaat, zeker niet. Het is achteraf altijd makkelijk schieten op die of op die", zei De Cauwer.
"Dit is in de eerste plaats een menselijke fout. Je kan niet zeggen dat het onmogelijk was om dat parcours te rijden. De meeste renners zijn er in normale omstandigheden doorgekomen. Alleen heeft Gino Mäder een inschattingsfout gemaakt."
"Je moet als organisatie proberen om die situaties te vermijden. Maar het is onmogelijk om de veiligheid volledig te garanderen. Je kunt wel naar kleine punten kijken. Moeten we een aankomst geven beneden na de top van een beklimming om alle risico’s van een paar seconden winst daaruit te halen?"
Wat zou De Cauwer gedaan hebben: een punt zetten achter de Ronde van Zwitserland of toch doorgaan?
“Dat is heel moeilijk. Je zou kunnen stoppen, maar dan ga je naar huis en is het drama daarom nog niet verwerkt. Ik denk dat het beter is om alles samen te verwerken. Als je met al je emoties alleen op een vliegtuig stapt met mensen rond jou die niets afweten van de zaak, volgt er nog een schok.”
Drie ploegen, waaronder Mäders ploeg, zijn wel uit de Tour de Suisse gestapt.
De Cauwer: “Dat ligt misschien nog ietsje anders. Dat kan je als ploeg nog opvangen. Maar of het een oplossing is om de wedstrijd te stoppen, dat denk ik niet. Ik denk dat het voor alles en iedereen beter is om verder te gaan op de manier zoals ze nu gedaan hebben."
