Wie doet als eerste water bij de wijn? Exact 50 dagen voor het WK voetbal bij de vrouwen verkeren vijf toplanden en de FIFA in een open oorlog over TV-rechten. Plots is het zelfs realistisch dat de wedstrijden in een groot deel van Europa niet op televisie zullen komen. Situatieschets van een potentieel fiasco.
"Dit is een slag in het gezicht van alle speelsters en vrouwen, simpelweg onaanvaardbaar."
Het is begin mei wanneer Gianni Infantino in Genève (weer) stevig tekeer gaat. Net als op zijn memorabele persconferentie voor het WK in Qatar schuwt de FIFA-president de dreigende woorden niet.
Toen moesten vooral Westerse media en critici het ontgelden, nu richt Infantino zich specifiek naar enkele TV-zenders.
Dat zit zo: 50 dagen voor de start van het WK vrouwenvoetbal in Australië en Nieuw-Zeeland is er nog steeds geen akkoord over de uitzendrechten in vijf Europese landen.
Duitsland, Italië, Spanje, Frankrijk en het Verenigde Koninkrijk - niet de minste.
Gesloten enveloppen
Maar waarom?
Zoals bij vele ruzies in het leven ligt geld aan de basis van het dispuut.
Door de stijgende populariteit van het vrouwenvoetbal heeft de FIFA met het WK een interessant product in handen - naar de editie van 2019 keken ruim 1 miljard mensen. En daar wil de FIFA graag ook wat aan verdienen.
Tot dusver was dat niet het geval: de rechtenhouders van het WK bij de mannen betaalden voor de vrouweneditie als onderdeel van een totaalpakket - met ook nog andere FIFA-events - bij. Daar stapte de Wereldvoetbalbond recent vanaf.
Geïnteresseerden moesten nu een apart bod uitbrengen voor het WK 2023.
Alleen voelde de FIFA, die zijn organisatiekosten op 8 jaar zag vertienvoudigen, zich beledigd door de genoteerde bedragen in de gesloten enveloppen van enkele Europese toplanden.
Volgens Infantino varieerden die tussen 1 en 10 miljoen euro, terwijl dat voor het mannen-WK in Qatar 100 à 200 miljoen euro was.
"Teleurstellend en simpelweg onacceptabel", sneerde de FIFA-voorzitter. "Het is onze morele en wettelijke verplichting om het WK vrouwenvoetbal niet te onderschatten. Dan zenden we simpelweg niet uit in die landen."
9 of 10 uur zijn nog redelijke tijden.
Voor de groei van de sport zou een black-out niets minder dan een fiasco betekenen.
Alleen houden de tegenargumenten van geïnteresseerde uitzenders wel steek. Door het tijdsverschil met Australië en Nieuw-Zeeland zullen veel wedstrijden 's nachts of erg vroeg in de ochtend plaatsvinden op ons continent.
Commercieel niet interessant, dus.
Infantino lachte die reden evenwel weg: "9 of 10 uur zijn nog redelijke tijden", vindt hij.
Bovendien kwam de FIFA maar erg laat op de proppen met de rechten voor het WK, waardoor veel grote zenders hun budgetten al hadden afgeklopt.
Dat Infantino onder meer de BBC viseert, schiet bij velen trouwens in het verkeerde keelgat. De Britse openbare omroep is al jaren een voortrekker van vrouwenvoetbal, terwijl de FIFA zich opportunistisch als voortrekker profileert wanneer het er iets kan aan verdienen.
Een uitweg voor de impasse is er nog niet. Ondertussen tikt de klok steeds sneller...
Vandaag kwamen de vijf ministers van sport van de betrokken landen nog met een gezamenlijk statement naar buiten. "TV-uitzendingen hebben een grote impact op de ontwikkeling van vrouwensport. We hopen dan ook dat alle stakeholders snel een akkoord vinden."
Woorden die wellicht weinig aan de situatie zullen veranderen.
WK wel al zeker te zien bij Sporza
Geen schrik: het WK voetbal voor vrouwen zal wel al zeker te zien zijn bij Sporza. De FIFA verkocht de rechten voor heel wat kleinere Europese landen, waaronder België, al collectief aan koepelorganisatie EBU (een samenwerking tussen publieke omroepen). Het neergetelde bedrag is niet bekend.
Niet enige relletje
De aanloop naar het WK voor vrouwen is er zo eentje vol relletjes aan het worden.
Zo was er ook al collectieve verontwaardiging over een vermeende sponsordeal tussen het toerismebureau van Saudi-Arabië - een land waar ze het niet nauw nemen met vrouwenrechten - en de FIFA voor het WK.
De voetbalbonden van organisatoren Australië en Nieuw-Zeeland verzetten zich, ook boegbeeld Alex Morgan toonde haar ongenoegen: "Moreel gezien slaat het écht nergens op.”
De deal ging uiteindelijk niet door.
Daarnaast bekvechten gekwalificeerde landen met clubs over de precieze datum waarop ze speelsters moeten afstaan. Die laatsten zijn ontevreden over de overvolle speelkalender in 2024.
"Als signaal willen ze de speelsters niet op 19 juni, maar op 23 juni afstaan", duidde de bondscoach van Nederland woensdag bij NOS.
Bij Canada, Spanje en Frankrijk waren er dan weer disputen met de eigen federaties om financiële en sportieve redenen.
