Ze is naar eigen zeggen "niet het grootste talent", maar met een derde plek in Parijs-Roubaix heeft Marthe Truyen (Fenix-Deceuninck) wel een heel mooie ereplaats op haar palmares staan. "Dit is echt geweldig, dit voelt als een overwinning."
Marthe Truyen liet de tranen de vrije loop op de velodroom van Roubaix. Niet van de ontgoocheling, wel van het pure geluk. "Het was best wel emotioneel", gaf ze toe.
"Ik kom van ver. Ik weet zelf wel dat ik niet het grootste talent ben, maar ik werk er wel hard voor. Ook in Le Samyn voelde ik me al goed, maar daarna kreeg ik corona. Het was in spanning afwachten of ik wel nog een voorjaar kon rijden."
"Ik was dan ook ongelofelijk gemotiveerd vandaag. Ik mocht meegaan in de vlucht en ik was superblij met die rol. Bij de mannen zie je vaak dat ze wegblijven. In mijn dromen haalde ik de top 20, in het echt ben ik nu 3e. Dit is geweldig. Dit voelt als een overwinning."
Ik had voor vandaag nog maar één keer op een piste gereden, en dat was tijdens de verkenning. Ik wist niet hoe ik het moest aanpakken.
Truyen wist dat ze kon meespelen voor de overwinning, maar een gebrek aan ervaring speelde haar misschien parten. "Ik had voor vandaag nog maar één keer op een piste gereden, en dat was tijdens de verkenning."
"Ik wist dus totaal niet hoe ik het moest aanpakken. Ik was een beetje in paniek, want ik zat niet goed in de binnenbocht. En dan had ik nog veel geluk dat ik recht bleef toen Femke Markus recht voor me viel."
"Ik gooide er uiteindelijk alles uit en eindig op het podium, ongelofelijk. Dat kan een stap zijn in mijn carrière. Ik voel me goed op training en hoop dat ik nog stappen kan blijven zetten. Ik ben nog maar 23 jaar, dus ik heb nog wat tijd. Hopelijk verbetert mijn niveau nog en doe ik misschien ooit mee aan de top."
