Geen band met het land, maar nu turnster van Georgië: de opvallende switch van Belgische Dorien Motten
Een drastische ommekeer. Turnster Dorien Motten komt niet langer uit voor de Belgische turnfederatie. Voortaan mikt de 31-jarige Limburgse op kwalificaties voor grote toernooien in een Georgisch tenue. Daar vindt ze het vertrouwen dat ze in België steeds miste. "In Georgië zeiden ze meteen: met jou gaan we naar de Olympische Spelen", deelt ze haar opmerkelijke verhaal.
"In België kon ik geen kant meer uit", opent Dorien Motten het verhaal over haar opmerkelijke overstap. "En ik was niet klaar om het turnen los te laten. Het vuur brandde nog in me om een EK te turnen, dus bekeek ik andere opties."
Uit die andere opties kwam Georgië als winnaar uit de bus. "Er waren meerdere landen geïnteresseerd, maar ik wilde vooral niemand z'n plaats inpakken."
"In het verleden is het vaak gebeurd dat Amerikaanse turners voor een ander land gaan turnen en daardoor anderen hun plekje inpikken. Dat vind ik ook niet fair."
"Ik ga niet kansen van anderen wegkapen, maar wil het Georgische turnen op de kaart zetten om in de toekomst daar een volwaardig team te bouwen. Dat heeft het land op dit moment niet."
Ik heb voor de weg in Georgië gekozen, omdat ik me in België altijd een loser heb gevoeld.
De warme ontvangst en vertrouwen die ze meteen kreeg van de Georgische federatie, deed wonderen. "Het eerste wat ze zeiden was: met jou gaan we naar de Olympische Spelen", lacht Motten.
"Daar schrok ik zelf van, omdat ik in België die erkenning nooit kreeg. Ik ben 31 -, dus had ik de keuze tussen opgeven en een drastische ommekeer. Het voelt dan ook goed dat Georgië het potentieel ziet dat in me zit."
"Ik heb deze weg gekozen, omdat ik me in België altijd een loser heb gevoeld. Ik was altijd een reserve en kreeg nooit de kans om door te breken. Ik wilde mijn carrière niet eindigen als loser."
"Ik wil ook niet natrappen op de Belgische turnfederatie, maar me focussen op het positieve verhaal dat ik voortaan met Georgië ga trainen", nuanceert ze.
Lees voort onder de Tweet.
Georgië als beloofde (thuis)land
Dorien Motten genoot nochtans ook interesse uit naburige landen. Waarom koos ze toch voor een avontuur op meer dan 3.000 kilometer?
"Duitsland en Nederland waren de voor de hand liggende keuzes, omdat ik er geregeld turn, maar de procedures daar duren tot wel 5 jaar", deelt ze. "In Georgië ging het allemaal toch een pak sneller."
"Ik was in totaal een halfjaar bezig met de naturalisatie. Na enkele verificatietrainingen bewees ik mijn niveau, ik kon ook al eerdere prestaties voorleggen en na een berg papierwerk was het in orde."
Op haar 31e gooit Motten haar leven helemaal om. Maar daar wonen, is ze niet van plan. "Ik ga regelmatig naar daar voor trainingskampen, wat heel wat heen en weer reizen betekent."
