Het aura van ideale schoonzoon-club is alleen maar meer afgebrokkeld. FC Barcelona begint aan La Liga na een turbulente zomer vol toptransfers, maar paradoxaal genoeg ook financiële problemen. Die moesten ten koste van alles opgelost worden.
Je zal de voorbije weken maar financieel directeur bij FC Barcelona geweest zijn. Ondanks de gekende bloedrode boekhouding - met een schuld van 1,35 miljard - haalde de sportieve leiding de ene na de andere toptransfer binnen.
Robert Lewandowski, Raphinha, Jules Koundé, Franck Kessié, Andreas Christensen...
Alleen duurde het tot gisteravond half 10 vooraleer Barcelona zijn aanwinsten - met uitzondering van de nog niet volledig fitte Koundé - kon inschrijven voor de seizoensopener tegen Rayo Vallecano.
Een blamage vermeden. Maar tegen welke prijs?
Pestgedrag
De voorbije weken bleek namelijk dat Barça de grove middelen niet schuwde om cash te versieren.
Enerzijds was er “Operación Salida”, een plan om overbodige of dure spelers zo snel mogelijk naar de uitgang te pushen.
Grootverdiener Frenkie de Jong was de spilfiguur. De Nederlander kon rekenen op interesse van United en Chelsea, maar stond niet te springen voor een vertrek. Evenmin voor een herziening - lees: een lager loon - van zijn contract.
En dus dreigt het bestuur van Barça nu zowaar met gerechtelijke stappen tegen De Jong. Het claimt namelijk dat er bij de verlenging van de vorige overeenkomst “criminele activiteiten” zouden hebben plaatsgevonden door het vorige bestuur.
“Simpelweg pestgedrag”, vond analist en United-legende Gary Neville op de Engelse televisie. Ook de publieke opinie keerde zich tegen de Catalaanse club.
Nochtans had Barça er naar verluidt álles aan gedaan om die voor zich te winnen. Er zijn namelijk sterke vermoedens dat Barça de details van grote contracten lekte naar de Spaanse pers. Zodat de spelers in kwestie zouden zwichten voor de druk.
Op zijn minst bedenkelijk.
(Lees verder onder de foto)
Quick cash
Daarnaast speelde ook de dringende zoektocht naar vers geld. Het plan van Barça was onderverdeeld in verschillende “palancas”. Wat in essentie neerkomt op de verkoop van toekomstige inkomsten in ruil voor quick cash.
Zo verpatste de club 49% van de aandelen in productiebedrijf “Barça Studio” voor in totaal 200 miljoen euro. Ook 49% van de merchandising-poot staat in de etalage. En eerder verkocht de Blaugrana al 25% van de televisierechten voor de komende 25 jaar aan investeringsbedrijf Sixth Street.
U hoeft geen boekhouder te zijn om dat paniekvoetbal te doorzien. Het betekent namelijk dat Barça op korte termijn het hoofd boven water zal houden, maar in de toekomst voor nóg grotere uitdagingen zal staan.
Hou ook in het achterhoofd dat er volgend seizoen door renovatiewerken niet in Camp Nou gespeeld zal worden. Dat betekent: veel minder recette uit wedstrijddagen, bovenop de wegvloeiende inkomsten van de televisiegelden, merchandising en mediaproducties.
Voorzitter Joan Laporta speelt roulette door te gokken op onmiddellijke sportieve successen. In plaats van de ambities tijdelijk bij te schroeven en de scheve financiële situatie fundamenteel recht te trekken.
’t Is hopen voor hem dat het balletje straks goed valt.
