Mathieu van der Poel maakte zijn favorietenrol waar in de E3 Saxo Classic, maar zonder het goed en wel te beseffen gaf de concurrentie hem extra brandstof voor zijn solo richting Harelbeke.
1 minuut op nummer 2 Mads Pedersen, 2 minuten op Filippo Ganna: het was weer een kabinetstukje dat Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) opvoerde in de E3 Saxo Classic. "Maar ik heb toch afgezien", zegt hij in zijn eerste flashinterview bij VTM.
"In het begin zaten we achter een valpartij en sommige ploegen vonden het nodig om daar gebruik van te maken", klinkt het ietwat geïrriteerd.
"De ploeg heeft hierdoor een hele dag moeten rijden. Ik voelde mij wat verplicht om het daarna proberen af te maken. Ik was enorm gemotiveerd. Ik ben vrij diep geweest, maar ik ben blij dat ik ze heb kunnen belonen met een overwinning."
De cruciale schifting viel op de Taaienberg. "De voorbije jaren kwam het nadien altijd nog samen. Maar deze keer hadden we een gat. Ik zag dat er muziek in zat met Pedersen en Ganna."
"Daarna wou ik nog voor een tweede schifting zorgen, want ik wou toch ook niet met die 5 renners voort rijden."
Dat laatste stuk is zo ellendig lang. Mijn ploegleider moest echt op mij inpraten.
Dat betekende dat Van der Poel er na de Oude Kwaremont helemaal alleen voor stond. "Ik weet van vorig jaar hoe zwaar het dan nog is, met al die wegen tot de finish. Deze keer ook met de wind schuin op de kop."
"Ik ben blij dat ik het gehaald heb. Op het einde praatte ik veel met Christoph (Roodhooft, de ploegleider). Dat laatste stuk is zo ellendig lang en hij probeerde mij te motiveren, om de tijd wat sneller te laten voorbijgaan."
Het is een open deur instampen: Van der Poel lijkt helemaal op snee voor een vierde (record)zege in de Ronde van Vlaanderen. "Ja, maar dan komt er wel nog ene Tadej bij. Ik zal zeker een goeie vorm moeten hebben om hem te kloppen. Zelf heb ik er in ieder geval alles aan gedaan."
