Cant hangt crossfiets letterlijk aan de haak en baalt na allerlaatste sprint: "Gevloekt dat ik Clauzel niet zag"

Een mooi eerbetoon, dat zeker.

Sanne Cant heeft afscheid genomen van het veldrijden in Oostmalle. Op het podium hing ze haar fiets aan de haak en verschenen haar dierbaren in alle truien die ze ooit won. 

"Thuis moet ik de fietsen ook aan de haak hangen, dus dat is niets nieuws", lacht Cant. "Daarna kwamen alle mensen op het podium met de prijzen die ik bij elkaar had gereden. Daar was ik zeker trots op."

Je zou voor minder emotioneel worden. Al was dat bij de drievoudige wereldkampioene, drievoudige Europese kampioene én 15-voudige Belgische kampioene niet meteen het geval.

"Ik besef het niet, eerlijk gezegd. Ik dacht dat ik overmand zou zijn door emoties na de finish. Misschien was ik nog te veel bezig met de wedstrijd zelf, die spannend was tot het slot", deelt ze.

"Straks zal het wel binnensijpelen."

Want spannend was de Sluitingsprijs zeker. Cant werd op de streep geklopt in de sprint. Zo viel ze nét naast het podium

"Dat is wel echt vloeken. Ik was de laatste ronde wat aan het speculeren over de sprint en dus niet vol aan het rijden. Daar heb ik intussen wel wat spijt van."

"Ik zag Betsema komen, maar had niet door dat ze niet alleen was", gaat Cant voort. "Ik ging aan en er zat wat op - dus ik dacht dat het binnen was, maar dan bleek Clauzel aangesloten. Dat had ik gemist."

Hoe dan ook: het crosshoofdstuk zit er definitief op. En nu?

"Vandaag een heel goed feestje, hoop ik", knipoogt Cant. "Dan ga ik wat rust nemen en dan ga ik mij lichaam laten herstellen van twintig jaar topsport."