Baanwielrennen is een familie-aangelegenheid voor de Hestersen en nog een beetje meer op het EK voor eigen volk in Zolder. Daags na het brons op de afvalling voor Jules verraste zus Hélène met zilver op hetzelfde nummer. Met de hulp van broerlief, zo bleek. Die zelf bloednerveus in de tribunes supporterde. De vreugde achteraf was er niet minder om, integendeel. Bekijk de emotionele familiebeelden van gisteravond.
Roepend, fluitend, tierend, lachend, de armen gebald! Jules Hesters was een vooraanstaand toeschouwer en supporter in de tribune tijdens de EK-afvalling bij de vrouwen.
Hij moedigde zijn 6 jaar jongere zus aan, die op haar 20e haar eerste individuele grote kampioenschap reed. En hoe, uit het niets knalde Hélène naar zilver. Ze stond vaak op kraken, "maar met Jules in mijn hoofd hield ik het vol", verwoordde ze de kracht die haar broer haar geeft. Die was daags tevoren ook kapotgegaan op weg naar brons.
Een flink applaus van haar broer was de apotheose van Hélènes zilveren stunt.
Later op de avond bij de podiumceremonie was het nog altijd genieten geblazen voor de familie: Hélène ontving met een grote glimlach haar zilveren plak. Onder het goedkeurend oog van vader en broer in de menigte voor het podium.
Jules leek het sprookje nog altijd niet te geloven.
En voor wie het ook een knaldebuut was: voor Club Hesters, de eerste fanclub voor Jules en Hélène in Gent, die vorige vrijdag het leven zag.
