De wereld lag aan zijn voeten, maar plots deden die niets meer. Als toptalent van Juventus ziet Daouda Peeters (25) zijn carrière abrupt afgestopt door een zeldzame verlamming. Vijf jaar later doet hij zijn verhaal - en durft de middenvelder weer te dromen. "Ik hield rekening met het ergste."
Het is 29 juli 2020 wanneer Daouda Peeters groot nieuws is voor alle Belgische sportmedia.
Relatief onverwacht maakt de talentvolle middenvelder, die eerder bij de jeugd van Lierse en Club Brugge speelde, als eerste landgenoot ooit minuten voor Juventus. Bij de Italiaanse topclub speelt Peeters tussen vedetten als Cristiano Ronaldo, Gianluigi Buffon en Leonardo Bonucci.
Waar kun je meer van dromen als 21-jarige?
De intelligente Peeters beseft evenwel dat hij op zijn leeftijd nood heeft aan speelminuten om ervaring op te doen. Door de enorme concurrentie is dat bij Juventus onmogelijk en dus kiezen de betrokken partijen voor een uitleenbeurt.
Het wordt Standard in het vertrouwde België - ideaal voor Peeters, zo dicht bij zijn familie. Onder trainer Mbaye Leye krijgt de middenvelder ook effectief zijn kans bij de Rouches. Zelfs als titularis.
Maar dan raakt Peeters - letterlijk - uit evenwicht.
Verlamd van voet tot heup
Tijdens een doodgewone trainingsdag merkt de topfitte youngster plots op dat hij wat wankel op zijn benen staat.
Schieten lukt niet goed meer, lopen evenmin.
Bij Standard denken ze eerst dat het komt door een trap tegen zijn been, maar de problemen worden erger.
"Ik kreeg steeds minder gevoel in mijn voeten", doet Peeters ons het verhaal zo'n 5 jaar later. "Ik wíst gewoon dat er iets niet klopte. Mijn lichaam ging ook steeds sneller achteruit. Ik herinner me nog dat ik het ziekenhuis binnenwandelde. Maar een paar dagen later wou ik 's ochtends naar het toilet gaan en viel ik gewoon omver."
Na onderzoeken blijkt dat Peeters aan de zeldzame ziekte van Guillain-Barré lijdt, waarbij de zenuwbanen worden aangevallen door het immuunsysteem en er verlamming optreedt.
"Ik voelde niks meer", aldus Peeters. "Van mijn voeten tot mijn heupen. Blijkbaar was ik de eerste ooit in Europa. (lachje) Een primeur, dus. Of ik toen gedacht heb dat ik nooit meer zou voetballen? (knikt) In zo'n situatie ben je al blij als je later gewoon weer kunt stappen. Ik hield rekening met het ergste scenario."
Opeens wandelde Daouda de kamer binnen. Ik had hem maanden alleen maar in een rolstoel gezien.
Na enkele bange weken in het ziekenhuis is er plots een lichtpuntje.
"Op een ochtend werd ik wakker en had ik weer gevoel in mijn voeten. Volgens de dokters begonnen de verbindingen tussen de hersenen en mijn lichaamsdelen zich weer te herstellen."
Langzaamaan kan Peeters weer voorzichtig beginnen met bewegen. Maar de impact op zijn lijf is enorm geweest. Volgens de dokters moet er voor een volledig herstel op een periode van twee jaar gerekend worden.
"Ik heb maanden elke dag oefeningen moeten doen zoals een kind. Met een machine mijn knieën versterken tot ik weer kon lopen - het deed ontzettend veel pijn."
Mama Tinnie Van Roey getuigde in een beklijvende documentaire gemaakt door Juventus - hieronder te bekijken - over het moment waarop ze haar zoon voor het eerst opnieuw zag wandelen.
"Het was Kerstmis en we waren alles aan het voorbereiden. Opeens wandelde Daouda de kamer binnen. (geëmotioneerd) Ik had hem maanden alleen maar in een rolstoel gezien. Dat was het allermooiste kerstcadeau. Op dat moment wist ik dat het weer goed zou komen."
Maar opnieuw aan topsport doen? Dat blijft toch een vraagteken - zeldzaam zijn de gevallen waarin patiënten opnieuw het hoogste niveau halen.
Gelukkig is Peeters een vechter, iemand met een onwaarschijnlijke wilskracht.
Onder begeleiding van Lieven Maesschalck werkt hij intensief aan zijn revalidatie. Met conditionele en krachttrainingen, maar ook met speciale cognitieve sessies om de hersenen te stimuleren.
"Fysiek was het zwaar, maar mentaal nog veel zwaarder", blikt Peeters terug. "Weet je, normaal zie je er altijd een beetje tegenop om tijdens een training te lopen. Maar na mijn ziekte was ik echt dolgelukkig dat ik weer kón lopen."
Niet piekeren maar dromen
In maart 2023 - zo'n anderhalf jaar na de eerste symptomen - wordt Peeters klinisch genezen verklaard.
Toch merkt de voormalige belofte-international dat ploegen voorbehoud aantekenen wanneer Juventus - "Ik ben ze dankbaar dat ze me steeds hard zijn blijven steunen" - speurt naar een ploeg waar Peeters weer ritme kan opdoen.
"Veel clubs zijn niet bekend met de ziekte en hadden schrik dat de verlamming terug zou keren. Het was daardoor niet makkelijk voor mij om een nieuwe ploeg te vinden. Nochtans kan ik nu perfect weer een volledige match aan."
Vorig seizoen verwelkomde tweedeklasser Zuid-Tirol (tijdelijk) Peeters - hij schippert er tussen de bank en de basis. Nu speelt de middenvelder zijn matchen voor de belofteploeg van de Oude Dame in de Serie C.
Ik ben al lang blij dat ik mijn gezondheid terug heb en weer kan genieten van het voetbal.
Het is niet meteen het carrièreplan dat men projecteerde voor het Belgische toptalent. Eigenlijk had hij vanavond gewoon met Juventus tegen zijn ex-team Club Brugge moeten spelen in de Champions League, toch?
"Soms begin ik daarover na te denken wanneer ik andere spelers aan het werk zie op televisie. Misschien had ik daar ook kunnen staan ... Maar er 's nachts over piekeren doe ik niet."
Veel liever kiest Peeters - straks einde contract bij Juve - ervoor om te dromen.
"Het liefst zou ik in Italië blijven. Na vijf jaar voel ik me hier ondertussen thuis en mijn vriendin is van hier. Mijn ambitie is nog steeds om in de Serie A of B te spelen, maar we zien wel. Ik ben al lang blij dat ik mijn gezondheid terug heb en weer kan genieten van het voetbal."
Geef hem eens ongelijk.
