Een litteken op zijn borstkas, het is het enige tastbare bewijs dat Noah Fadiga overhoudt aan zijn operatie na hartritmestoornissen. Met zijn defibrillator hoopt de verdediger van KAA Gent in januari opnieuw de trainingen te kunnen hervatten. Zijn mentaliteit heeft alvast geen stroomstoot nodig. "Waarom zou ik negatief denken als het positief is?"
"Het is van het grootste belang om het herstelproces niet te forceren." Met het advies van zijn dokter - hartspecialist Pedro Brugada - in het achterhoofd, probeert Noah Fadiga zich tegenwoordig zo rustig mogelijk te houden.
"Al is dat niet altijd even gemakkelijk", geeft de verdediger van KAA Gent toe. "Ik heb niet zoveel te doen. Maar ik moet het toch een tweetal weken rustig aan doen om het herstel van mijn hart te respecteren."
Niet eenvoudig voor iemand die zijn hart verpand heeft aan het voetbal. "Natuurlijk sta ik te popelen om weer op het veld te staan. Zodra ik groen licht krijg om te trainen, ga ik er alles aan doen om zo snel mogelijk weer tussen de lijnen te staan."
Normaal gezien zou ik in januari weer volop mogen trainen.
Gelukkig voor de 24-jarige Fadiga wordt zijn geduld niet al te veel op de proef gesteld.
"De komende dagen moet een scan duidelijk maken dat alles goed herstelt. Daar zouden geen verrassingen uit mogen komen."
"Ik hoop dan ook snel wat oefeningen te mogen doen en normaal gezien zou ik in januari weer volop mogen trainen. Daar kijk ik naar uit, zeker omdat het niet zo'n lange periode is."
De kerstwens van Fadiga - opnieuw op niveau voetballen - lijkt dan ook uit te komen. "Dat is natuurlijk goed nieuws, vooral dat het zo snel weer kan."
"Overbodig" eerbetoon
Even terug naar 10 november. Iets na het halfuur in de match tegen Standard stort Noah Fadiga plots in elkaar na een botsing met Andi Zeqiri. Gent-coach Wouter Vrancken kan zijn speler nog net opvangen.
Een onschuldig kop-tegen-kopduel? Daar gaat ook Fadiga zelf van uit. "Ik voelde me wat duizelig toen ik naar de kant liep en toen ging het lichtje even uit. Ik was ervan overtuigd dat het door de botsing kwam."
"Na een paar seconden stond ik alweer recht. Ik voelde me eigenlijk prima in orde en zei zelfs nog tegen de coach: laat me maar staan, het is in orde."
Dat zijn ploegmaats na de match het publiek gingen groeten met het shirtje van Fadiga, vond hij dan ook "overbodig". "Het was natuurlijk heel lief, maar voor mij was het maar een botsing", zegt hij. "Ik was flauwgevallen, maar ik was oké."
Maar het blijkt toch niet zo onschuldig. In het ziekenhuis wordt aan het licht gebracht dat Fadiga littekenweefsel op zijn hartspier heeft als gevolg van myocarditis, een ontsteking na een virale infectie.
"Daardoor had ik een tekort aan bloeddoorstroming naar boven gehad en ben ik dus flauwgevallen", verklaart Fadiga. "Toen had ik dus door dat het niet door de botsing kwam."
Negatief? Positief!
Dat het het einde van zijn carrière zou betekenen, flitst nooit door het hoofd van Fadiga. Met dank aan een gesprek met zijn specialisten.
"Ze zeiden meteen dat het volledig oplosbaar was. "Binnen "no time" ga je weer op het veld kunnen staan". Dat geeft een goed gevoel na een niet zo'n leuk moment."
"Natuurlijk had ik liever helemaal niets gehad, maar om te horen dat alles in orde komt en alles oké is, was het voornaamste."
Uit voorzorg krijgt Fadiga een defibrillator ingeplant, die ervoor moet zorgen dat de Gent-speler "in de toekomst beschermd is", klinkt het.
Behalve het litteken op zijn ribben is er voor Noah Fadiga niet veel veranderd, al merkt hij dat mensen er wel "negatiever" naar kijken. "Dat is natuurlijk niet leuk, maar ik ben hier nog en ik ben gezond. Ik zie het positiever in."
"Ik ben nu de veiligste speler die op het voetbalveld zal staan", lacht hij. "Tenzij er nog iemand met een defibrillator speelt. Dat is ook een leuk en goed gevoel."
"Er zijn zoveel spelers die met een defibrillator hebben gespeeld. Kijk maar naar Christian Eriksen of mijn vader. Ik zie het dus positief in."
Noahs vader Khalilou Fadiga, die in zijn carrière voor Club Brugge, AA Gent en Inter uitkwam, kreeg in zijn carrière ook te maken met hartproblemen. Zijn defibrillator redde zijn leven toen hij in 2005 ineenzakte tijdens een wedstrijd.
"Als je ziet hoe mijn vader zijn carrière heeft kunnen voortzetten en hoe hij als persoon in het leven staat... Dat is mijn zekerheid. Waarom zou ik negatief denken als het positief is?"
