Maar liefst 2 renners van de opleidingsploeg van Soudal-Quick Step hebben in de laatste maanden te kennen gegeven dat ze het wielrennen beu zijn en er daarom mee stoppen. Johan Molly, jeugdscout bij The Wolfpack, is niet verrast. "Het zullen niet de laatste jongens zijn die afhaken en daar zullen ook Belgen bij zijn."
"Ik ben blij dat je mij belt, want ik wil graag ook onze kant van het verhaal tonen."
Ook Johan Molly, de superscout van Soudal - Quick Step, heeft het artikel in L'Equipe gelezen waarin de Fransman Gabriël Berg uitlegt waarom hij op zijn 18e het wielrennen vaarwel zegt.
Eerder dit jaar trok ook Cormac Nisbet de stekker uit zijn eigen carrière. De Brit maakte net als Berg deel uit van de belofteploeg van Soudal-Quick Step.
"Ik kan begrijpen dat je dit leest en denkt: wat is daar allemaal aan de hand bij die ploeg?", zegt Molly.
"Gabriël zegt niets verkeerds in dat interview. Hij zegt hoe het is." De jonge Fransman heeft het onder meer over een versmachtende routine van alleen maar "fietsen, fietsen, fietsen".
Het is een onrechtstreeks gevolg van de ongeziene jacht op talent die het wielrennen in zijn greep heeft. In de zoektocht naar een nieuwe Pogacar of Evenepoel worden steeds jongere renners verleid.
De meeste WorldTour-teams hebben daarom naast hun belofteploeg ook een juniorenploeg in het leven geroepen, om de supertalenten nog vroeger aan zich te binden. Ook Soudal-Quick Step gaat hier vanaf komend seizoen in mee.
"Maar zonder druk", zegt Molly, iets wat hij meermaals zal herhalen. "Ik wil niet dat die er is. Ze krijgen 2 jaar de kans om zichzelf te ontdekken. Met een mooi programma en de perfecte begeleiding."
Gerelateerd:
"18 jaar is een scharnierleeftijd"
De werking met junioren- en belofteploegen zorgt er onvermijdelijk voor dat er op jonge leeftijd al vrij professioneel wordt gewerkt. Niet iedereen kan dat aan, beseft Molly.
"Je moet ermee om kunnen gaan om je leven te veranderen. Het is misschien ook het verschil tussen een kampioen en de jongens die net iets minder zijn. Je moet sterk zijn in je hoofd."
"18 jaar is ook een scharnierleeftijd. Je moet er steeds meer voor doen en vooral steeds meer voor laten. Het is moeilijker om nog af te spreken met je vrienden, je moet beslissen of je hogere studies gaat doen, je krijgt misschien een eerste vriendin, .."
Molly weet waarover hij spreekt. Niet alleen omdat hij zijn eigen zoon Kenny - jarenlang prof bij Bingoal-Wallonie - dezelfde stappen zag maken, maar zeker ook omdat de voormalige verzorger nu al jarenlang tal van jeugdrenners naar de top heeft gebracht.
"Julian Alaphilippe, Enric Mas, Mads Pedersen, Filippo Ganna, ... Ik heb ze allemaal ontdekt", zegt Molly.
"Maar ik heb geen enkele van die renners bij de jeugd ooit druk opgelegd", herhaalt hij. "Dat doet niemand bij ons in de ploeg."
Ik hoop dat sommige ouders hierover eens goed zullen nadenken.
Druk van de ouders
Nochtans voelen veel van die jonge renners al vanaf 15-16 jaar behoorlijk wat druk. In eerste instantie van hun eigen ouders.
"Je kunt je niet voorstellen hoeveel mails en berichten ik krijg van ouders die "iets" in hun zoon zien. 'Hij moet alleen nog ontbolsteren.' Iederéén wil immers het beste voor zijn kinderen."
Molly hoopt dat bepaalde ouders "eens goed nadenken", al weet hij ook dat het anders kan.
"Ik nodig elk jaar een paar nieuwelingen uit voor een testdag bij mij in de buurt. Drie jaar geleden deed ik dat ook met Jasper Schoofs (die op het afgelopen WK zilver veroverde in de tijdrit bij de junioren, red). Maar zijn vader zei: 'Ik wil mijn zoon daarvoor besparen, ik wil hem nog niet te veel druk opleggen.'"
"Toen hij vreesde dat Jasper hierdoor links zou worden gelaten, nam hij opnieuw contact op met mij en zei hij: 'Ik heb een foutje begaan.' Sindsdien hebben wij een enorm goeie vertrouwensband opgebouwd. Meteen na dat WK-zilver belde de vader van Jasper naar Patrick Lefevere om te zeggen: 'Wees gerust, wij blijven bij de ploeg.' Want je weet dat er nu nog meer managers zullen opduiken."
Druk van de managers
Van al die wielermanagers die op jong talent jagen heeft Johan Molly geen hoge pet op. "Ze maken de renners de kop zot. Ze worden enorm opgefokt."
"Ik ga overal in Europa naar de jeugdkoersen kijken. Nog nooit waren er zoveel scouts van de managementbureaus op de koersen. Er zijn jongens van 16 jaar die al een manager hebben."
"Ze maken hen dan de kop zot door te zeggen dat ze door hen als junior al 200.000 euro kunnen verdienen. En daar moet ik dan als scout tegenop."
"Toen Cormac (Nisbet) bekendmaakte dat hij ging stoppen, stuurde zijn manager meteen erna een mail naar ons ... met 3 nieuwe namen van renners die dat vrijgekomen plaatsje zouden kunnen innemen. Met Cormac was hij niet meer bezig."
"Ik wil zeker niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar die managers willen hun renner zo snel mogelijk prof laten worden. Alleen zijn diezelfde managers na 2 jaar al weer met andere jongens bezig. Als je dan bij de profs niet de volgende stap hebt kunnen zetten, dan verliezen die managers hun interesse."
Molly hoopt met Soudal-Quick Step het verschil te kunnen maken door de familiale kaart te trekken. " Paul Magnier (de 20-jarige Fransman die dit jaar als neoprof 5 keer wist te winnen, red) zat al een paar jaar bij ons voor hij prof werd. We lieten hem mee op stage gaan met de grote jongens en bouwden al die tijd een band op. Elders zou hij 5 keer meer kunnen verdienen, maar toch kiest hij voor ons. Voor het familiale."
Hierna betrekt Molly de jonge renner die naast hem zit in het gesprek: Erazem Valjavec, de 18-jarige zoon van ex-prof Tadej. Die neemt hij al anderhalf jaar onder zijn vleugels.
Valjavec: "Johan kende mij niet, maar hij nodigde mij toch meteen uit bij zijn familie. Vorig seizoen heb ik in het voorjaar twee keer twee weken bij hem thuis verbleven. Dan kookt zijn vrouw voor mij en neemt zijn zoon mij op sleeptouw."
Als je als 16-jarige naar Soudal-Quick Step mag, dan ga je natuurlijk dromen.
Druk van zichzelf
Pushende ouders en op geld beluste managers: het klinkt bekend in de oren. In het voetbal worden de grootste talenten al een tijdje het hof gemaakt door de (buitenlandse) topclubs. Soms de start van een succesverhaal, maar vaker het begin van een gebroken voetbaldroom. "In het wielrennen gaan we dezelfde kant op", zegt Johan Molly.
"Het is op die leeftijd belangrijk dat de renners de voetjes op de grond kunnen houden. Al is dat niet altijd gemakkelijk."
"Als je als 16-jarige naar Soudal-Quick Step mag, dan ga je natuurlijk dromen. Je draagt vanaf dan een truitje van een WorldTour-team en je weet dat je aangekeken zal worden."
"Ze leggen zichzelf ook druk op. Als ik sommige jongens hoor, dan willen ze in november al weer beginnen te trainen. Terwijl de eerste wedstrijd pas in maart is! Ze zijn zo gemotiveerd, je moet ze soms afremmen en met de voeten op de grond houden."
Molly is blij dat hij zijn zegje heeft kunnen doen en de werking bij Soudal-Quick Step heeft kunnen toelichten. "En ik ben ervan overtuigd dat ze bij Lotto-Dstny en Intermarché ook op die manier met hun jonge renners omgaan."
"Alleen denk ik dat Gabriël Berg en Cormac Nisbet niet de laatste jonge renners zijn die zullen afhaken. We gaan dat met onze Belgische renners ook tegenkomen."
