Zonder dat hij het wil, zal één man de hoofdrol opeisen in de Limburgse derby. Thorsten Fink verruilde Sint-Truiden afgelopen zomer voor Genk. "Omdat ik mijn persoonlijke doelen heb", deelt hij eerlijk in een uitgebreid gesprek. Wie is Fink écht? En hoe ziet hij zijn toekomst in Genk? Een kennismaking met de charmante Duitser.
Voetbal, de belangrijkste bijzaak?
Al bij de eerste vraag verschijnt er een glimlach op het gezicht van Thorsten Fink. Een rasecht voetbaldier dat KRC Genk voorlopig aan de leidersplaats helpt. Maar bovenal ook een denker.
"Als je ziet wat er in de wereld gebeurt, is voetbal zeker een bijzaak. Maar voor zoveel mensen is het ook hun zin van het leven. Op dit moment komen enkel mijn familie en een goede gezondheid nog voor het voetbal."
Toen Fink enkele weken geleden tijdens dit interview het belang van voetbal relativeerde, had de coach nog niet kunnen vermoeden dat zijn uitspraak zo geladen zou worden.
De Duitser werd woensdag opgeschrikt door het plotse overlijden van zijn moeder. En toch kiest hij ervoor om vandaag op de bank te zitten voor de Limburgse derby.
(lees voort onder tweet)
Eerst mens, dan coach
Al 17 jaar staat de ex-speler van Bayern München aan de zijlijn. Salzburg, Bazel, Hamburg, Wenen, tot zelfs avonturen in Japan en Saudi-Arabië kruisten zijn pad.
Maar de voetballerij als verplicht nummer zien? Dat weigert de ervaren coach.
"Ik wil dat het voetbal altijd mijn hobby blijft", pikt Fink in. "Uiteraard verdien ik er mijn boterham mee en weet ik hoe belangrijk dat is."
"Ik kom uit een arbeidersstad, uit Dortmund. Mijn vader was mijnwerker en werkte ook in de staalindustrie. Hard werken en respect tonen vind ik uitermate belangrijk."
En bij Fink gaan hobby en honger ook hand in hand: "Ik heb al heel wat titels veroverd in mijn leven, als speler en coach. Maar de belangrijkste is altijd de volgende."
Train je spelers zodat je ze kunt verkopen, maar behandel ze zo dat ze niet meer weg willen.
Op het kronkelige pad naar succes wil de T1 steeds zijn spelers bij de hand nemen met "deutsche Gründlichkeit".
"Dat doe je door niet tegen je spelers te lopen schreeuwen. Je moet je groep ook steunen en op het juiste moment laten voelen dat het goed gaat. Het draait ook om hoe je spelers behandelt in moeilijke situaties", oppert Fink.
"Mijn vuistregel is: wees altijd correct en consequent." Op die manier installeert de coach orde en discipline, om dan tijd te maken voor wat écht telt. Menselijkheid.
"Als ik een Powerpoint maak, heb ik een vaste eerste zin. 'Train je spelers zodat je ze kunt verkopen, maar behandel ze zo dat ze niet meer weg willen.' Als je dat lukt, heb je veel bereikt in het voetbal."
Een people manager pur sang, dus. Heeft het datagedreven voetbalwereldje daar nog een boodschap aan?
"Ik word 57 in oktober, maar wil niet gezien worden als een oubollige coach", lacht Fink die vraag weg. "Je moet er een goede balans tussen vinden."
"Bij Vissel Kobe had ik Andres Iniesta onder mijn hoede. Hij loopt niet veel en snel, maar ziet 3 passen van tevoren waar hij de bal moet spelen en dribbelt als een volleerde skiër. Dat móét je simpelweg meenemen."
"Anderzijds is het ook zo dat als je hele ploeg nauwelijks meters maakt en druk zet, je ook gewoon slecht speelt."
Reizende ster in Limburg
Door het gesprek heen wordt duidelijk dat Thorsten Fink geen ondoordachte beslissingen maakt. Zo was ook zijn keuze voor STVV vorig jaar een onderbouwde.
"Ik ben naar België gekomen net omdat het niveau hier zo goed is. In de Belgische competitie lopen spelers de meeste meters van heel Europa. Qua intensiteit is de Belgische competitie de nummer 3 na Engeland en Duitsland. En het is een visvijver voor scouts. Dat zegt ook enorm veel."
In de Jupiler Pro League drukte de Duitser meteen zijn stempel, wat niet onopgemerkt bleef bij de buren in Genk. Dat maakte van Fink een rijzende en reizende ster.
"Vorig jaar heb ik een geweldig seizoen beleefd in Sint-Truiden, maar als er een grote club komt waar ik mezelf ook kan ontwikkelen ..."
Waarom zou ik hier geen 10 jaar kunnen blijven?
"Kijk, persoonlijk heb ik ook nog mijn doelen", neemt de coach geen blad voor de mond. "Dan ligt het niet in mijn aard om zomaar nee te zeggen. Ik wil altijd eerlijk zijn. Als ik dat niet kan zijn, zeg ik liever niets."
Het persoonlijke doel in Genk op korte termijn: de Champions' Play-offs halen en de Limburgers naar Europa loodsen.
En op lange termijn? "Ik ben hier pas en heb geen intenties hier snel te vertrekken", haalt Fink zijn schouders op. "Ik zit bij een club met een geweldige filosofie en voel me hier goed."
"Waarom zou ik hier geen 10 jaar kunnen blijven? Mijn zoon gaat net z'n school afmaken, dus staan we voor wat vraagstukken. Komen ze hierheen? Wil hij naar Amerika om te studeren? Dat zal afhangen van hoezeer ik me hier op mijn gemak voel."
En van de sportieve resultaten. Te beginnen tegen voormalig werkgever STVV.
