José Mourinho ontvangt Union als koning van Fenerbahçe, maar toch wankelt zijn troon nu al

Weinig landen waar ze voetbalveddetten zó kunnen vereren als in Turkije.

Luchthavens stromen in sneltempo vol wanneer spelers met naam en faam er neerstrijken. Dat hun carrières vaak al in verval zijn? Maakt de gemiddelde fan weinig uit. Jongens als Dries Mertens, Hakim Ziyech, Ciro Immobile en Dusan Tadic krijgen steevast een heldenontvangst. 

En dan moest ene José Mourinho nog komen ...

Begin juni ondertekende de legendarische coach een tweejarig contract bij topclub Fenerbahçe - voor naar verluidt zo'n 11 miljoen euro per jaar.

De taferelen die volgden waren - zelfs naar Turkse normen - ongezien. Voetbaltalkshows geraakten maar niet uitgepraat over de nieuwe koning van Istanboel, die in een vol stadion zijn overeenkomst officialiseerde.

Begin augustus veroverde Mourinho nog wat meer harten met een open brief aan de Fenerbahçe-fans waarin hij een maatschappelijk project voor kinderen steunt.

"Jullie dromen zijn nu mijn dromen", klinkt het. "Laat onze dromen ook bestaan voor de kinderen in dit land. Ik hou erg veel van jullie allemaal."

Zo'n twee maanden later is de liefde toch al een béétje bekoeld - vlekkeloos liepen de beginmaanden van Mourinho op sportief vlak namelijk niet.

De topclub staat wel tweede in de Turkse competitie, maar gezien het enorme surplus in kwaliteit ten opzichte van vele tegenstanders is dat nu ook geen wonderprestatie.

Vooral nederlagen op twee cruciale momenten doen de troon van Mourinho al wat wankelen.

Eerst en vooral was er de exit in de voorrondes van de Champions League tegen Lille.

"Na die nederlaag kon Mourinho zich nog verschuilen achter het feit dat het seizoen nog maar net begonnen was", vertelt presentator en podcastmaker Yordi Yamali, die het Turkse voetbal door en door kent. "En dat de selectie niet goed genoeg was."

Vorig weekend volgde evenwel ook een pijnlijke 1-3-nederlaag voor eigen publiek tegen aartsrivaal Galatasaray. Mourinho maakte zich er achteraf relatief makkelijk vanaf door te wijzen naar een gebrek aan efficiëntie, maar daar gaan velen niet in mee.

"Fenerbahçe is geen gestroomlijnd geheel", merkte ook Yamali. "Ze rekenen te veel op individuele kwaliteiten. Daardoor komen nu toch al de eerste kritische noten rond Mourinho. Hij speelt met een vrij klassieke 4-2-3-1 met Tadic en Szymanski achter diepe spits Dzeko, die de voorkeur krijgt op recordtransfer En-Nesyri."

Straks heeft Mourinho dus iets te bewijzen tegen Union én tegenover zijn criticasters.

De kwakkelstart van de coach vormt voor heel wat waarnemers de bevestiging dat 'The Special One' voorbijgestreefd is in het internationale topvoetbal. Ondanks zijn straffe palmares prijkt Mourinho niet langer bovenaan de lijstjes als Bayern München en Liverpool op zoek gaan naar een nieuwe coach.

Daarvoor waren zijn laatste maanden bij AS Roma net iets te destructief. 

"Mourinho was geen trainer meer", oordeelde onze commentator Filip Joos toen. "Hij vervulde de rol van polemist, persman, aanvaller van scheidsrechters, goeroe en rattenvanger. Maar voetbalcoach? Nee, dat niet."

Betere voornemens lijkt Mourinho niet meteen overgehouden te hebben aan zijn pijnlijke ontslag in Rome. Ook in de snelkookpan van het Turkse voetbal steekt de Portugees maar wat graag het vuurtje aan.

"Hij is helemaal mee in de Turkse opvatting en mindgames", lacht Yamali.

"Richting de topper maakte Mourinho al opmerkingen richting Galatasaray. Alleen zijn die na de nederlaag niet goed ontvangen. Mourinho kwam trouwens achteraf niet opdagen voor de persconferentie. (grijnst) Woensdag verklaarde hij dat hem de toegang ontzegd werd."

"Weet je, dat is nu net het grote voordeel: ook al gebeurt er straks niets tegen Union, het wordt toch de moeite om Mourinho in de gaten te houden."