Peter Genyn heeft ons land een twaalfde medaille geschonken op de Paralympische Spelen. Na zijn brons op de 200 meter deed de ervaren rolstoelsprinter er nu ook zilver bij op de 100 meter. Het goud was opnieuw voor de ongenaakbare Canadees Cody Fournie. Roger Habsch, herstellend van long covid, werd zesde.
De 200 meter in de T51-categorie had de waardeverhouding voor de 100 meter in Parijs al blootgelegd. De Canadees Cody Fournie leek er bovenuit te steken, Peter Genyn mocht na brons nu opnieuw dromen van eremetaal.
Roger Habsch was er op de 200 meter niet aan te pas gekomen, de wereldrecordhouder is immers nog herstellende van long covid. Hij leek ook vrijdagavond gedoemd tot een bijrol.
Die verwachting werd ook realiteit. Habsch miste zijn start op de 100 meter en kwam nooit in het stuk voor. Hij zou pas zesde worden.
Genyn ging het veel beter af. Onze landgenoot startte wel goed en kon als enige in het spoor van de ongenaakbare Fournie blijven. Genyn snelde zo naar zilver, zijn zesde paralympische medaille in zijn carrière.
Genyn: "Het liep stroever dan verwacht"
Goud zoals in Rio en Tokio zat er dit keer niet in voor Peter Genyn, maar met brons op de 200 en zilver op de 100 meter zijn zijn Paralympische Spelen opnieuw meer dan geslaagd.
"Ik kan alleen maar tevreden terugkijken. Ik ben voor een medaille gekomen en het zijn er twee geworden. Ik heb er het maximum uitgehaald."
"Het ging redelijk vlot, maar toch stroever dan verwacht. De piste is ook niet perfect, dat zie je ook aan de tijden. Ik had gehoopt dat het iets vlotter zou gaan, maar dat had niks veranderd aan mijn resultaat."
Want aan Cody Fournie viel net als op de 200 meter niks te doen. De Canadees was een klasse te sterk. "Hij is supersnel weg. Ik had liever in de baan ernaast gestaan. Dat was iets makkelijker geweest, je kan dan misschien toch net iets meer."
Op den duur heb je hier ook wel gezien. Alle dagen dezelfde kip. Ik ga blij zijn als ik mijn pak frieten heb.
In Tokio moest Genyn nog voor een leeg stadion sprinten, een bomvol Stade de France maakte dan ook indruk. "Het is super. Als ik de piste opkwam, zag ik een heel blok met supporters van mij. Dat is echt de max."
Genyn kan nu even uitblazen, hij is ergens ook wel opgelucht dat de Spelen erop zitten. "Op den duur heb je hier ook wel gezien. Alle dagen dezelfde kip. Ik ga blij zijn als ik mijn pak frieten heb."
Habsch: "Op papier de sterkste, maar pech gehad"
Voor Roger Habsch zijn de Spelen op een ontgoocheling uitgedraaid. Als wereldkampioen en wereldrecordhouder op de 100 én 200 meter was hij een zekere medaillewinnaar, maar long covid verpestte zijn kansen op beide nummers.
"Het was hetzelfde verhaal. Ik had opnieuw geen kracht, ik kon geen druk zetten."
"Ik heb pech gehad, maar dat kies je nu eenmaal niet. Zo gaat het in het leven. Je hebt pas gewonnen als je als eerste de finish overschreden hebt. Daarvoor kan er nog veel foutlopen."
"Ik was twee jaar lang heel sterk en dit had het hoogtepunt moeten worden, maar het is nu zo. We gaan er alles aan doen om opnieuw de topvorm en de toptijden terug te vinden. Op papier was ik de sterkste, maar dat heb ik hier niet kunnen tonen."
Sportief werd het niet wat hij ervan verwacht had, toch kon Habsch zeker ook wel genieten van deze Spelen. "Het is buitengewoon om hier te zijn en dit mee te maken voor een vol stadion. In Tokio hebben we dat niet kunnen meemaken."
"Ook al is het sportief niet gelopen zoals ik wou, het blijft wel een unieke ervaring. Over vier jaar wil ik er weer bij zijn."
