De rust op Tahiti zal vanaf vandaag terugkeren. Het eiland vormde sinds het begin van de Spelen het decor van het olympische surftoernooi. Een prachtige omgeving die door de lokale bevolking beschermd werd tegen ingrijpende maatregelen van het IOC. Jonas Wouters, host van de surfpodcast The Swell, blikt terug op een geslaagd toernooi. "Er zijn in het verleden al surfdoden gevallen voor het eiland."
Het surftoernooi in Tahiti kende bij de mannen een gedroomde winnaar. Kauli Vaast groeide op in Tahiti en kon de lokale golven haast met zijn ogen dicht trotseren.
"Dat is toch een soort van sprookje voor Vaast en de lokale bevolking", beaamt Jonas Wouters, host van de surfpodcast The Swell. "Iedereen ging ervan uit dat Gabriel Medina, de man van de foto, zou winnen."
Bij de vrouwen was het de Amerikaanse Caroline Marks die in een nagelbijtend duel voor het goud afrekende met de Braziliaanse Tatiana Weston-Webb.
Een spectaculair sportief succes, op bijna 16.000 kilometer van Parijs.
Beschermende locals
Al waren de lokale bevolking en natuurliefhebbers op hun hoede voor de impact die de Spelen met zich zouden meebrengen, onder meer op het kostbare koraal.
"Er is een hele soap geweest over de bouw van een nieuwe jurytoren", steekt Wouters van wal. "Er stond een houten jurytoren die volgens het IOC niet veilig genoeg was, waardoor deze werd afgebroken."
"Het IOC stelde een nieuwe toren voor van 3 etages hoog, met airco voor de juryleden. Dat is op protest gestuit van de lokale bevolking, waardoor het IOC heeft ingebonden en een kleinere toren heeft gebouwd."
"Zoals de lokale bevolking vreesde, werd het koraal bij de bouw van de toren wel beschadigd. Maar alles samen viel het nog goed mee."
Er zijn in het verleden al surfdoden gevallen voor het eiland.
En het bleek niet de enige beslissing die de lokale bevolking een halt toeriep.
"Het IOC was van plan een olympisch dorp te bouwen in Tahiti, gepaard met de aanleg van nieuwe wegen. Maar dat is er dus niet gekomen, dus ik denk dat de locals eerder tevreden waren."
Met een goedgestemde lokale bevolking verliep het toernooi dan ook zonder noemenswaardige incidenten.
Cruise
Maar dat de Tahitianen gastvrije mensen zijn, bewijzen ze al jaren door hun deuren open te stellen voor surfers die naar het eiland afzakken om er de golven te trotseren.
"Er worden al jaren wedstrijden georganiseerd in Tahiti. Veel surfers die al jaren deelnemen, komen goed overeen met de lokale bevolking en hebben zelfs een gastgezin", weet Wouters te vertellen.
Maar de surfers hadden ook een heel andere, meer comfortabele, optie. De organisatie liet zowaar een cruiseschip ankeren voor de kust om de atleten te laten overnachten in stijl.
Sommige atleten lieten zich weliswaar niet verleiden en kozen alsnog voor de warmte van hun gastgezin.
Wandelen op glas
Het scheelde niet veel of er was geen sprake van het sprookje van Kauli Vaast of dé foto van de Spelen.
"Initieel was er het plan om dichter bij huis te surfen, maar door de kwaliteit van de golven in de zomer hebben ze toch beslist om het toernooi in Tahiti te laten doorgaan."
Een keuze die niet alleen sportieve pret, maar ook gevaar met zich meebracht.
"De metershoge golven in Tahiti maken het inderdaad gevaarlijk. Er zijn in het verleden al surfdoden gevallen voor het eiland. Door de hoogte van de golven enerzijds, maar anderzijds ook door het ondiepe koraal", verrast Wouters.
"Op sommige plekken moesten de atleten ook terugwandelen op het koraal. Dat is hetzelfde als je op glas trapt."
En ja hoor, Johanne Defay liep een snijwonde op aan haar hoofd nadat ze in aanraking was gekomen met het vlijmscherpe koraal. De Française koos ervoor om door te zetten en met een helm verder te surfen naar de bronzen medaille.
Een zeer kleine smet op het toernooi, dat verder een schot in de olympische roos was.
