Hoe bevreesd moeten de Belgian Cats zijn voor Spanje? "Een toernooiploeg die zonder stress kan spelen"

Spanje is al jaren hét toonaangevende basketballand in Europa en lijkt ook nu weer op de afspraak in Parijs. De Spaanse vrouwen wonnen in de groepsfase hun 3 wedstrijden, al deden ze dat 2 keer met slechts één puntje verschil. Hoe goed is dit Spanje nu eigenlijk?

"Om eerlijk te zijn: ik vind het al verrassend dat Spanje in de kwartfinales staat. Dat had ik niet verwacht", verrast Pascal Meurs. "Dat is trouwens ook het gevoel wat hier in Spanje leeft. Voor de mensen hier is België de favoriet. Ik denk dat er hier weinig mensen geld zullen inzetten op een zege van Spanje."

"In Spanje is er een generatiewissel aan de gang, ook bij de mannen. Spanje is ook niet met zijn sterkste ploeg in Parijs. Met Cristina Ouviña en Silvia Dominguez missen ze 2 heel ervaren speelsters op de point guard. En ook op de 4-positie ontbreekt Raquel Carrera door een zware knieblessure."

En toch staat Spanje mooi bij de laatste acht, ongeslagen bovendien. Hoe hebben ze dat geflikt? "Dat heeft veel te maken met ervaring en basketbal IQ. Het is een echte toernooiploeg die door het collectief ongeslagen gebleven is. Ze staan wel terecht in de kwartfinales, maar puur op talent vind ik België sterker."

Collectief sterk dus. Waar liggen de zwaktes van dit Spanje? "Op de 4-positie vind ik hen heel zwak. En laat dat nu net de positie zijn waar België met Emma Meesseman de beste speelster ter wereld heeft. Bij Spanje speelt Laura Gil op de 4-positie, maar zij kan mij niet echt overtuigen."

"Ook Alba Torrens loopt op haar laatste benen. Het is niet meer de Torrens die beslissend is op dit niveau, al brengt ze nog altijd veel ervaring en IQ."

De belangrijkste nieuwkomer bij Spanje in vergelijking met het EK is Megan Gustafson, een Amerikaanse die eerder dit jaar een Spaans paspoort kreeg. De sterke center is deze Olympische Spelen wellicht de beste "Spanjaard".

"Die naturalisatie, daar is in Spanje en ook internationaal wel wat kritiek op gekomen", weet Meurs. "Waarom moet een basketballand als Spanje een Amerikaanse naturaliseren om de nationale ploeg naar een hoger niveau te tillen?"

"Van alle ploegen in de kwartfinales is België een van de weinige ploegen zonder genaturaliseerde Amerikaanse. Dat maakt het verhaal van de Cats alleen maar mooier."

Gustafson in de gaten houden dus. Zijn er nog speelsters die België pijn kunnen doen? "Als ik de Spaanse bondscoach was, zou ik Queralt Casas laten verdedigen op de Belgische point guard. Dat is na het uitvallen van Julie Allemand misschien wel onze zwakke plek", vindt Meurs.

"Casas is een heel snelle en goeie verdedigster die België veel pijn kan doen door veel druk te zetten op de spelverdeelster. Zij staat erom bekend dat ze met een paar steals aan de middenlijn wat makkelijke lay-ups kan creëren. Dat kan in de eindafrekening een verschil maken."

"Het zou me bovendien ook niet verbazen als de Spaanse bondscoach België probeert te verrassen in verdediging, door een rare zoneverdediging of wisselende defense. Spanje heeft wel de ervaring en het IQ om daar met iets speciaals uit te pakken. Dan hoop ik dat België klaar is om daarop te reageren."

"Het gevaar is ook dat Spanje zonder stress kan spelen. Er wordt van hen niet geëist dat ze gaan winnen. De druk ligt op de schouders van de Cats."

Maar als het moeilijk wordt voor de Cats is er natuurlijk nog altijd Emma Meesseman. "Zij heeft het overwicht op de 4-positie. Ik zie niet in wie bij Spanje haar zal kunnen afstoppen. Als het erop aankomt, zal Emma haar verantwoordelijkheid wel nemen", klinkt het.

En met het vertrouwen van de match tegen Japan moet het wel lukken om Spanje te verslaan, meent Meurs. "De Cats hebben de dood in de ogen gekeken, maar hebben nu vleugels gekregen. Dat moet hen het vertrouwen geven om nu "all the way" voor een medaille te gaan."