"Wat een dramatisch gevoel": Red Lions verbijten de pijn na onverwachte exit in kwartfinale
Even onverwacht als onverbiddelijk. De Red Lions bleven verweesd achter na hun vroegtijdige exit in de olympische kwartfinale tegen Spanje. Wat het gedroomde einde van een gouden generatie moest worden, is uitgemond in een tranendal. "Dit doet echt heel veel pijn", klonk het bij de ontgoochelde Lions.
De teleurstelling en het ongeloof bij de Red Lions na het laatste fluitsignaal was immens.
"Ik kan hier weinig woorden voor vinden. Wat een teleurstelling", schudde Florent van Aubel het hoofd na de verloren kwartfinale tegen Spanje en de bijbehorende exit op de Spelen. "Wij kwamen niet naar hier om dan de kwartfinale te verliezen, hé. Dit doet echt pijn."
Het was voor iedereen dan ook een totale verrassing. Sinds 2012 hadden de hockeymannen geen wedstrijd met inzet meer verloren tegen Spanje.
"Het was inderdaad lang geleden dat dit ons nog overkomen is. Ik weet ook niet hoe het komt dat we nu dan wel verliezen. Het is op dit moment ook nog moeilijk om al een analyse te maken. We hebben er wel alles aan gedaan om terug te vechten, maar het was vandaag gewoon niet goed genoeg."
En zo lijkt het symbolische einde van een cyclus gekomen bij de Lions.
"Voor velen waren dit de laatste Spelen", legt Van Aubel uit. "Er waren dan ook veel jongens echt ontroostbaar. Dat maakt het toch extra moeilijk. We hadden gehoopt om nog wat meer wedstrijden samen te spelen."
Ik voel me daar zeer verantwoordelijk voor.
Een van de mannen die ontroostbaar bleek, was Alexander Hendrickx - die na het laatste fluitsignaal gedesillusioneerd op het veld bleef zitten.
"Dit is echt een dramatisch gevoel", vertelt hij zelf. "Dit stond niet in onze planning, maar ik vrees toch dat we dit wat over onszelf afgeroepen hebben door te afwachtend te spelen. We waren vandaag niet dominant genoeg"
In de allerlaatste seconde kreeg specialist Hendrickx nog een strafcorner voor zijn stick, maar ook hij kon de exit niet meer afwenden.
"Daar kregen we inderdaad nog een goede kans om alsnog de gelijkmaker te maken, maar hij ging er niet in. En daar voel ik mezelf heel verantwoordelijk voor. Dat is echt balen", klonk het vol ongeloof.
"We zaten nochtans in zo'n goede flow en iedereen was gefocust voor deze wedstrijd. We panikeerden ook niet want we zijn normaal een ploeg die kan pieken in het slot, maar toen incasseerden we snel een dubbele tegentreffer. Het was mooi dat we nog bijna terugknokten, maar zo ver mag je het gewoon niet laten komen."
Wat nu voor de Red Lions? "Het is heel spijtig dat we enkele mannen geen mooier einde hebben kunnen schenken. Maar goed, ik ben nog te veel aan het balen om het al over de toekomst te hebben. Dit zal toch moeilijk te verwerken zijn."
Deus ex machina
Ook bij Victor Wegnez sloop het besef stilletjes binnen. "Het is heel zuur", vertelde ook hij. "We hadden zo graag nog wat meer minuten met iedereen hier gespeeld."
Maar het eeuwige talent wil zijn hoofd niet te veel laten zakken en kijkt wel al hoopvol naar de toekomst.
"De jeugd is goed bezig. Nu moeten we ze nog inpassen om weer een nieuwe machine van onze ploeg te maken. Dat zal wel wat tijd kosten, maar wij kunnen dat zeker. Nederland is daar momenteel ook mee bezig. En wat zij kunnen, kunnen wij ook."
"Het is natuurlijk spijtig dat we de afscheidnemende mannen niet met een prijs hebben kunnen uitzwaaien, maar "what doesn't kill you, makes you stronger", toch?"
