Van vete tussen aartsrivalen tot spraakmakende schenenschopper: deze 5 atletiek-clashes mag je absoluut niet missen

Hét duel om naar uit te kijken bij de mannen? Ongetwijfeld de 1.500 meter.

Daar neemt titelverdediger Jakob Ingebrigtsen het op tegen zijn nemesis Josh Kerr, die hem op het WK van vorig jaar nog te snel af was. 

Op de Spelen is Ingebrigtsen op revanche belust, maar op de achtergrond van het duel der windhonden speelt meer dan alleen de atletische krachtmeting. Beide lopers bestookten elkaar de laatste maanden met enkele verbale prikjes - en zo ontstond een vete die stiekem doet denken aan Coe vs. Ovett.

"Zo ver gaat het nog niet, maar er heerst toch een verbale rivaliteit", vertelt onze atletiekcommentator David Naert. "Sommigen zeggen dat het wat "spielerei" is, maar hoog lopen ze toch niet met elkaar op."

In interviews of op sociale media: nergens houden ze zich in om een prikje uit te delen naar hun grote concurrent.

Het zorgt alvast voor extra peper en zout in de titanenclash, maar ook sportief zal het toch een duel zijn om duimen en vingers bij af te likken.

"Het zijn ook gewoon twee zeer straffe lopers. Ingebrigtsen heeft goede meetings achter de rug en toonde zich er zo goed als onklopbaar. Maar de vraag blijft: kan hij het ook op een kampioenschap - waar er geen hazen zijn om het tempo in de aanvangsfase te maken?"

"Want, daar schuilt toch de achilleshiel van Ingebrigtsen. Als Kerr kan blijven aanklampen, heeft de Brit een dodelijk eindschot in de benen. Hij vloerde de Noor zo ook al op het WK en hij was de enige die Ingebrigtsen dit jaar ook al eens kon kloppen."

"Noteer het alvast in je agenda, dus. Zowel de wedstrijd in de wedstrijd als de race zelf is een must-watch dit kampioenschap", wrijft Naert zich alvast in de handen.

Ook bij de vrouwen staat er een onvervalst titanenduel op de planning.

Zonder een onderling dispuut is de rivaliteit tussen Femke Bol en Sydney McLaughlin op de 400 meter horden de meest geanticipeerde clash op de piste van Parijs.

Na elkaar lange tijd onbewust ontlopen te hebben, kijken de twee kleppers elkaar dan toch eens in de ogen voor een koninklijk duel.

"Eindelijk", glimlacht ook Naert. "Hier wacht de atletiekwereld al een hele lange tijd op. Vorig jaar had McLaughlin nog een blessure voor het WK en ook de daaropvolgende ontmoeting op de Memorial is niet doorgegaan."

Maar in Parijs komt - als ze zonder ongelukken de finale halen - de climax er dan toch aan. "En ze zijn beiden ook nog eens in topvorm: McLaughlin scherpte op de trials haar eigen wereldrecord aan (50"65) en ook Bol tekende met 50"95 onlangs voor een Europees record. Dat belooft."

"Het ziet er de laatste tijd ook allemaal zo gemakkelijk uit, zeker bij uitdaagster Bol. Ik las ergens dat ze lijkt te genieten van de verzuring en zo ziet het er ook steeds uit wanneer ze voorbij komt zweven. Je moet er maar eens op letten wanneer ze in actie komt ... Het zal een onvoorspelbaar duel worden om op het puntje van je stoel te gaan zitten."

In de sprintnummers zorgt één man dan weer eigenhandig voor "drama".

Noah Lyles gaat met de 100 meter, de 200 meter en de 4x100 meter voor de triple in Parijs - en dat zal iedereen geweten hebben.

De Amerikaanse "bad boy" laat geen kans onbenut om van zich te laten horen. Denk maar aan zijn persconferentie waar hij met de beruchte zin - "Wereldkampioen van wat?" - het volledige Amerikaanse basketbal op zijn kap kreeg. 

En ook nu deed hij de oren van zijn critici veelvuldig bloeden met de claim dat hij "the fastest man alive" is.

"Met die uitspraak heeft hij heel wat mensen tegen zich in het harnas gejaagd", vertelt Naert. "Want eigenlijk zijn daar totaal geen indicaties voor, de snelste tijden staan ook helemaal niet achter zijn naam."

"Niet alleen de wereldrecords zijn nog steeds van Usain Bolt, ook dit seizoen tekende hij niet voor de snelste tijd op de 100 meter. De Jamaicaan Kishane Thompson knalde eind juni nog naar de beste wereldjaarprestatie met 9"77."

"Maar kijk, de 100 meter is sowieso al een koningsnummer en hij zal naar alle waarschijnlijkheid ook wel dé man van de sprintnummers worden in Parijs, maar kan hij zijn woorden ook definitief naar daden omzetten als snelste man op de planeet? De messen worden alvast geslepen en alle ogen zullen voor een kleine 10 seconden integraal op hem gericht zijn."

One against all, all against one.

In het kogelstoten - een vaak onderbelichte discipline tijdens het atletiekcarrousel - is er een potentiële paleisrevolutie op til.

Het nummer wordt al lange tijd gedomineerd door de Amerikanen, met wereldrecordhouder Ryan Crouser, vaste waarde Joe Kovacs en "new kid on the block" Payton Otterdahl als vaandeldragers. 

Maar in Parijs is de Italiaan Leonardo Fabbri op missie om de American Dream dan toch eens te doorprikken.

"Met veel grootspraak prediken de Amerikanen een volledig podium in Parijs", legt Naert uit. "Maar Fabbri boezemt de Amerikanen toch stiekem angst in, denk ik. Op de Diamond League in Londen klopte hij Crouser - die door blessureleed toch een moeizame aanloop kende - nog in "zijn" discipline."

"Fabbri is ook echt een extraverte en spraakmakende figuur, een echte lefgozer. Geloof me: die blufpoker van de Amerikanen zal hem enkel maar meer geprikkeld hebben. Ik ben benieuwd of de Europese kampioen de VS ook lik op stuk zal kunnen geven. Dat zou toch een schok zijn voor het Amerikaanse bastion."

En - "last but not least" - is er nog de missie van Sifan Hassan.

Net zoals in Tokio wil de Nederlandse langeafstandsloopster gaan voor een grand slam. Toen liep Hassan de 1.500, de 5.000 en de 10.000 meter - met uiteindelijk één bronzen en twee gouden medailles.

In Parijs wil de kilometervreter daar nog een schepje bovenop doen. Nu gaat ze voor de 5.000 meter, de 10.000 meter en ook nog eens de marathon. Enkel Emil Zatopek klaarde dat klusje in 1952 al eens.

Pittig detail: de 10 kilometer en de marathon zal ze in minder dan 40 uur afwerken.

"Dit is toch een bijzonder merkwaardige combinatie. En ze gaat steeds voor het hoogste", denkt ook Naert. "Maar het begint al bij de 5.000 meter. Ik ben enorm benieuwd wat dat zal geven tegen een specialiste als Faith Kipyegon, bijvoorbeeld. Hassan heeft zich de laatste tijd vooral toegelegd op de marathon, eigenlijk."

"Daarom is ze voorlopig nog hét enigma voor mij. We hebben haar de laatste tijd maar weinig aan het werk gezien op de piste zelf. Komt daar nog bij: zulke marathontrainingen hakken toch serieus in op je pure snelheid. Het wordt een avontuur om haar deze unieke combinatie te zien aanvallen."