De Franse chouchou Léon Marchand heeft Parijs een eerste keer op zijn kop gezet. Het fenomeen greep gisterenavond zijn eerste gouden plak én knalde het olympische record van de tabellen. Twee verrassingen in de daaropvolgende finales maakten er meteen een memorabele zwemavond van.
Hét Franse uithangbord op deze Olympische Spelen heeft zijn naam nu al in drukletters in de geschiedenisboeken geknald.
Leon Marchand stond gisterenavond voor zijn eerste olympische finale in eigen land en toonde waarom de vergelijking met ene Michael Phelps o zo vaak gemaakt wordt.
Spoiler: dat is niet alleen omdat beide zwemkampioenen met Bob Bowman door dezelfde coach gevormd werden.
Op de 400 meter wisselslag dook de Fransman gisteren als absolute topfavoriet in het bad. Marchand blies op dat nummer al het wereldrecord van Phelps weg en was erop gebrand die topchrono nog wat scherper te stellen.
Onder aanvoer van een uitzinnige tribune leek hem dat ook lange tijd te lukken. De publiekslieveling lag na 300 meter nipt voor op het wereldrecordschema.
Het verdict na de laatste 100 meter? Amper 4 tienden te traag om zijn wereldrecord te breken, wel ruim snel genoeg om nu ook het olympische record op zijn naam te zetten.
Dat hij zijn eerstvolgende opponent op liefst 6 seconden zwom, onderstreepte zijn dominantie nog wat meer. Zo vulde Marchand zijn koffer nu al met een eerste gouden medaille. Het zal wellicht niet lang duren voor hij daar een volgende bijpropt.
Morgen duikt het fenomeen alweer het bad in. Dan richt hij zijn vizier op de 200 meter vlinderslag en de 200 meter schoolslag. "Die gouden medailles zie ik hem ook wel pakken", voorspelde commentator Sidney Appelboom al.
Twee verrassingen en gedeeld zilver
Ook voor de 100 meter vlinderslag bij de vrouwen wandelde een topfavoriete het dek op. De Amerikaanse Gretchen Walsh wilde net als Marchand een poging doen om het eigen wereldrecord aan te scherpen.
Halfweg had de Amerikaanse nog alles onder controle, maar na haar tweede lengte volgde een verrassend verdict: Walsh kwam niet in de buurt van haar record en greep naast het goud.
Haar landgenote Torri Huske, halfweg nog als 3e gekeerd, ging over alles en iedereen en kaapte de olympische titel weg.
Zo was de toon voor verrassende uitslagen gezet en konden ook de mannen op de 100 meter schoolslag niet achterblijven.
Na een nagelbijter in de Paris La Défense Arena ging het goud daar niet naar favoriet Adam Peaty. De Chinees Qin, de Amerikaan Fink en de Italiaan Martinenghi toonden zich stevige concurrentie.
Uiteindelijk was de olympische titel voor Nicolo Martinenghi, Peaty moest zich nauwelijks 2 honderdsten later tevreden stellen met een zilveren plak.
Hij was trouwens niet de enige: op exact hetzelfde moment tikte ook Fink de muur aan. Zo deelden de Brit en de Amerikaan broederlijk het tweede schavotje.
