De favorieten voor de Tour (2): de race tegen de klok van Jonas Vingegaard

"Het lijkt wel alsof ze vorig jaar al hun karmapunten hebben opgebruikt."

Zelfs Nederlands bekendste wieleranalist Thijs Zonneveld moest zich na een zoveelste mokerslag in de Dauphiné even in de haren krabben.

Hoeveel pech kun je als team slikken? Was 2023 bijna te mooi om waar te zijn, dan verloopt 2024 als het ware te ellendig om voor waar aan te nemen.

Uitgerekend Visma-Lease a Bike, de ploeg die alles van a tot z uitdoktert – het plan, weet je wel –, heeft de voorbije maanden zijn scenario voortdurend moeten omgooien.

Nog voor het nieuwste voorstel aan geloof had gewonnen, kon het vodje papier al opnieuw de vuilnisbak in. Code geel is al een hele poos code vuurrood. 

Aan de tekentafel worden overuren bij de vleet geklopt. De hoeveelste versie van het plan zou intussen al in omloop zijn? Het conclaaf met de Nederlandse masterminds zou pas echt een kijkcijferkanon zijn. 

Eind vorig jaar legde Visma-Lease a Bike zijn achttal voor de Tour al op tafel. Jonas Vingegaard zou in zijn jacht op een zuivere hattrick gesteund worden door Sepp Kuss, Steven Kruijswijk, Matteo Jorgenson, Dylan van Baarle, Christophe Laporte, Tiesj Benoot en Jan Tratnik.

We zullen de schijnbaar eindeloze lijst met blessures en ziektes niet opnieuw aframmelen, maar wie het Nederlandse huishouden de voorbije maanden een beetje heeft gevolgd, weet dat enkel Kuss – voor zover bekend – ontsnapt is aan de stortvloed aan tegenslag.

Helaas, pindakaas: in de Dauphiné worstelde de zieke Amerikaan – toch nog altijd meer superdomestique dan kopman – met zijn vormcurve.

Na de Vuelta liet Kuss nog doorschemeren dat zijn acte de présence als kopman naar meer smaakte, maar GC Kuss ("klassementsman Kuss") ligt bijna een jaar later toch al weer stof te vergaren. Laat de Nederlandse formatie hem net daarom achter voor de trip naar Firenze?

Na de Dauphiné werden Kruijswijk en Van Baarle definitief geschrapt, uithangbord Vingegaard was tot vorige week een twijfelgeval en de sportieve cel heeft geen seconde getwijfeld toen Wout van Aert zélf zijn diensten aanbood. 

Visma-Lease a Bike zal tussen Firenze en Nice uiteraard geen meeloper zijn, maar dat knapen als Bart Lemmen, Ben Tulett en Koen Bouwman volgens de tamtam als potentiële Tourgangers werden genoemd, zegt iets over hoe de wespen plots bij het laaghangend fruit waren beland.

Ex-renner Tom Dumoulin formuleerde zelfs "een plan-D". Mocht Vingegaard niet geelrijp zijn en mocht ook Van Aert niet goed in zijn vel zitten, waarom zou sprinter Olav Kooij dan niet als rittenkaper voor de leeuwen gegooid kunnen worden?

Het uiteindelijke achttal blijft imposant, al is het geen gewapend beton. Met Van Aert en Kelderman als luxe-invallers boet je niet aan kwaliteit in, maar de fundamenten zijn broos. 

Visma-Lease a Bike beseft dat het geen gezichtsverlies kan oplopen door Vingegaard en/of Van Aert slechts op halve kracht naar Firenze te zenden, maar hoezeer kun je je als grootmacht veroorloven om als mogelijk kanonnenvlees mee te zwemmen in de grootste koers van het jaar?

In Tignes is de voorbije weken een race tegen de klok gelopen. Kun je dan überhaupt een puntgave strategie uitdokteren zoals in de vorige edities als je - zo wil de communicatie toch - pas op de valreep beslist hebt of het licht op groen zou springen voor de kopstukken?

Voor wie het intussen al vergeten is: Vingegaard heeft sinds begin april en die vermaledijde afzink van de Olaeta niet meer gekoerst. Hij lag ruim 10 dagen in een Spaans ziekenhuis. 

De denktank rond nestverlater Merijn Zeeman wordt meer dan ooit tevoren uitgedaagd. De Nederlandse strateeg zal zijn kindje op zijn minst met opgeheven hoofd willen doorgeven. Het doemscenario moet afgewend worden.

Innovatie is het mantra bij de geelhemden, maar dit jaar zullen ze wel zeer creatief uit de hoek moeten komen. Ze moeten als underdog de Grand Départ benaderen, maar net vanuit die hoek kunnen ze anderzijds vlijmscherp toeslaan. Zei Zeeman: "Vorig jaar was er druk, nu is er vooral heel veel zin."

Pas de komende weken zal de buitenwereld de waarheid kunnen achterhalen, maar voorlopig weet enkel het eigen huishouden hoe geraffineerd Jonas Vingegaard zal koersen.

De Deen zit wellicht zelf met een rugzak vol vraagtekens, maar die twijfels en bedenkingen zijn er ook bij de concurrentie. Hoe moeten zij Vingegaard inschatten? Ook dat giswerk zal Pogacar en co bezighouden. Iedereen tast in het duister en dat speelt dan weer in de Deense kaart.

Als een oppermachtige Vingegaard vorig jaar won met een marge van 7'29", mag je de Deen aan pakweg 95 procent dan volledig afschrijven?

Tijd (lees: de slotweek is het zwaartepunt en vaak de sterkste week van Vingegaard) kan van vijand ontpoppen tot bondgenoot, tenzij Vingegaard in het eerste luik natuurlijk al een gigantische draai om de oren heeft gekregen. Het laat zich dan ook raden dat de tegenstand hem al in de eerste dagen op de rooster zal leggen. 

Een nieuwe Tourzege zou een ferme stunt zijn, geheel tegen de wielerlogica in. Maar anno 2024 bestaat het klassieke draaiboek niet meer en heeft Visma-Lease a Bike al uitvoerig bewezen dat het geschiedenis kan schrijven.

Met Vingegaard als auteur van een nieuwe bestseller? Als één ploeg sinds enkele maanden weet dat het snel kan keren ...