Buurtbewoners blijven strijden tegen stadion Club Brugge: "We zijn geen foie gras-ganzen"

"Er is met alle verzuchtingen maximaal rekening gehouden", verzekerde Vlaams minister van Economie Jo Brouns gisteren nog bij de bekendmaking van de omgevingsvergunning voor de bouw van een nieuw voetbalstadion op de Olympiasite. 

Alle verzuchtingen? Dat is toch niet hoe buurtbewoner Toon Van Moerbeke het ziet. Zijn vraag om het stadion zo ver mogelijk van de woonwijk te bouwen, viel in dovemansoren. "Wie wil er een stadion van 47 meter hoog in zijn tuin?"

"Het terrein is groot genoeg", zegt hij. "Het stadion kan dus perfect op een respectabele afstand van de woningen staan. Maar toch kiezen ze voor een muur van 47 meter op amper 50 tot 70 meter van de huizen."

"En daar zouden we dan niets tegen te zeggen hebben? Club Brugge beweert constructieve gesprekken te voeren met de buurt. Wel, het is een simpele eis. Ze moeten gewoon aan de architect vragen om het stadion verder op te schuiven. Iedereen van de buurt zou onmiddellijk instemmen."

"Er mag een stadion komen, maar geen mastodontenstadion vlak bij de woningen. Als men hier een stadion voor 30.000 supporters had ingepland, op een aanvaardbare afstand met een echt mobiliteitsplan, was er geen enkel probleem."

Vorig jaar waren parkeren en mobiliteit nog de grootste struikelblokken voor de buurtbewoners, nu zijn het dus vooral de grootte van het stadion en de afstand tot aan de huizen.

Toch zijn ook de bezorgdheden over de parkeerproblemen nog niet verdwenen. "Bij de vorige Europese thuismatch stond de parking van 't Zand meteen vol", zegt een andere buurtbewoner. "En dan moeten alle bussen van de randparkings nog komen. Het is gewoon zot."

Toon Van Moerbeke gelooft dan ook niet veel van de Brugse beloften. "In 2013 zei voorzitter Bart Verhaeghe nog dat hij weg wilde van Jan Breydel, omdat het nieuwe stadion nog meer hinder zou betekenen voor de buurt."

"Maar als hij dan met zijn kop tegen de muur loopt, moet de buurt gewoon nog meer hinder slikken. We zijn geen foie gras-ganzen. We vragen overleg en inspraak. We hebben in het Oosterweel-dossier gezien dat overleg de beste oplossing is."

"Ik geef een assist tot ernstig overleg, waarbij alle partijen bereid zijn om water bij de wijn te doen."

"Als men niet tot constructieve gesprekken wil komen, dwingt men ons tot verdere stappen. We hebben al drie keer de juridische weg genomen en gewonnen. Er volgt er misschien nog één."

Een beroepsprocedure bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen werkt niet opschortend, maar de kans lijkt klein dat Club zal beginnen te bouwen zonder zekerheid.

Het stadiondossier sleept al ruim 17 jaar aan en het ziet er dus naar uit dat de lijdensweg nog wat wordt verlengd. 

De buurtbewoners hebben volgens Sabien Lust, hoogleraar aan de UGent die gespecialiseerd is in procedures tegen de overheid, ook een juridische poot om op te staan.

Vooral de parkeeroplossing lijkt de achilleshiel van het Brugse project. Volgens de bouwregels moeten alle bezoekers rond het nieuwe stadion kunnen parkeren. Club Brugge werkt in zijn plannen evenwel met duizenden plekken op randparkings en shuttlediensten.

"De stad paste de regel uit 2011 aan, zodat Club toch met randparkings zou kunnen werken, maar de Raad van State heeft die regel geschorst", zegt Sabien Lust in de VRT-podcast Het Kwartier. "Als ze overgaan tot de vernietiging van de regel, is men niets met de vergunning."

"De Raad van State vindt dat de milieugevolgen van de herziening onderzocht moesten worden. Dat hebben ze niet gedaan, omdat ze dachten dat het "een kleine afwijking" is. Daar is de Raad het niet mee eens."

"De kans dat het reglement wordt vernietigd, lijkt me vrij groot. En dan vrees ik dat het terug naar af is voor Club Brugge."