Wout van Aert is weer renner. Of dat zal hij toch zijn als hij morgen van start gaat in de Ronde van Noorwegen, bijna drie maanden na zijn akelige val in Dwars door Vlaanderen. Zelf was hij onaangenaam verrast dat zijn comeback zo lang heeft geduurd. "Het was moeilijk om te aanvaarden. Parijs-Roubaix was de moeilijkste dag."
"Ik voel mij goed", begint Wout van Aert met het belangrijkste. "Ik ben blij om weer te kunnen koersen. Het is een leuk gevoel om weer renner te zijn."
Helemaal zorgenvrij is Van Aert nog niet. "Ik kan pijnvrij fietsen, maar daarna heb ik wel nog vaak last. Het is dus nog niet helemaal vergeten."
Vooral de aanhoudende pijn aan zijn ribben, waarvan hij er 7 brak, heeft Van Aert onderschat. "Dat geeft spanning op je spieren, waardoor je pijn krijgt aan je rug als je lang op je fiets hebt gezeten."
Van Aert had gehoopt om vroeger dan Noorwegen zijn rentree te kunnen vieren. "Het heeft langer aangesleept dan ik had gedacht of gehoopt. Ik heb het onderschat. In mijn hoofd was enkel die sleutelbeenbreuk blijven hangen als verdict."
Parijs-Roubaix was de moeilijkste dag. Toen besefte ik dat ik nog heel ver af stond van koersen.
Het moeizame revalidatieproces woog ook mentaal op hem. "Het ging op en af, omdat ik af en toe een weerslag had. Het was moeilijk om te aanvaarden. Ik was het beu om de koers op tv te moeten bekijken."
Het dieptepunt was Parijs-Roubaix, de koers die hij voor het seizoen met rood had omcirkeld. "Ik vermoed dat ik sowieso niet te genieten was, al leek dat vanuit mijn perspectief nog mee te vallen. Tot Parijs-Roubaix."
"Dat was een heel moeilijke dag. Toen besefte ik dat ik nog heel ver af stond van koersen."
Hoe is het dan uiteindelijk toch gekeerd? "Pas twee weken geleden, toen ik naar Spanje ben vertrokken op stage. Daarvoor heb ik wel elke dag kunnen fietsen, maar vanaf Spanje kon ik ook trainen."
De Tour? "Enkel in het allerbeste geval"
Door dit alles heeft Wout van Aert zijn conditie weer vanaf nul moeten opbouwen. "Zodra je 2 weken niet hebt gefietst, gaat het heel snel achteruit. Ik hoopte die periode in te perken, maar dat bleek moeilijk te zijn. Het was eerder een winterbreak."
Het mag duidelijk zijn: de ambities van Van Aert voor de Ronde van Noorwegen zijn erg beperkt. "Het liefste zou ik natuurlijk hier 4 ritten willen winnen en vanaf dan ook nog alles meepakken. Maar dat is jammer genoeg niet realistisch."
"Hopelijk kan ik met vertrouwen naar huis keren om dan in de zomer weer in de allergrootste koersen - waar ik, denk ik, thuishoor - weer voor winst mee te doen."
De Tour? "Dat is enkel in het allerbeste geval een optie. De Olympische Spelen zijn realistischer. De tijdrit is over 2 maanden. Daar heb ik nog het minst over getwijfeld. Maar ik ga alleen naar Parijs als ik op topniveau kan presteren."
