Mathieu van der Poel kon meer genieten dan in de Ronde: "Ik voelde me ongelofelijk"

De E3 Saxo Classic: een solo van 44 kilometer.
De Ronde van Vlaanderen: een aanval van 44 kilometer.
Parijs-Roubaix: een gezondheidswandeling van 60 kilometer. 

"Mon petit phénomène", zoals grootvader Raymond Poulidor hem als koorknaap zo graag noemde, heeft weer eens uitgepakt als "un grand monsieur". 

"Het is moeilijk om dit te geloven", waren de eerste woorden van Mathieu van der Poel. "En we hebben het weer gedaan met onze ploeg. Alpecin-Deceuninck was misschien nog sterker dan vorig jaar. Ik ben supertrots op de boys."

Op 60 kilometer van de finish ontbond hij zijn duivels. Was dat het plan? Van der Poel gniffelde. "Neen, niet echt. Het was een ingeving van het moment, ook dankzij de wind."

"Ik wilde gewoon de koers hard maken vanaf dat punt. Dat is mijn kracht. Ik voelde me supergoed vandaag en ik wist dat er grotendeels rugwind was tot de finish. Ik had echt een goeie dag."

Maakte Van der Poel zich dan nooit zorgen? "Je weet dat een lekke band altijd mogelijk is in deze koers, maar mijn voorsprong was groot en de volgwagen zat bij mij."

"Ik kon daardoor meer genieten dan vorige week. In de Ronde zat ik echt op mijn limiet, maar nu voelde ik me ongelofelijk."

Van der Poel demonstreert in zijn regenboogtrui. "Daar had ik nooit van durven te dromen als kind. Ik was supergemotiveerd voor dit seizoen. Ik wilde deze trui eer aandoen, maar dit overtreft mijn verwachtingen. Ik heb er geen woorden voor."

Complimenten waren er wel voor Jasper Philipsen, net als vorig jaar runner-up. "Ik hoop dat hij hier ooit wint."

"Hij heeft net als vorig jaar bewezen dat hij er toe in staat is. We proberen het volgend jaar weer, maar nu gaan we eerst genieten en een feestje vieren."

Over 2 weken wacht Luik-Bastenaken-Luik, een monument dat Van der Poel nog niet gewonnen heeft. "Ik ga eerst genieten", glimlachte de winnaar. "Maar normaal teken ik er present, ja."