De woorden die je nooit wilt horen over de koersradio: "zware val". Die hoorde Sep Vanmarcke tijdens Dwars door Vlaanderen in de ploegwagen van Israel-Premier Tech. De ex-renner vertelt hoe hij de taferelen ervaarde en vindt het straf hoe Wout van Aert zich naar de kant sleepte. "Het is altijd akelig om te zien", zegt Vanmarcke.
"Het is altijd akelig om te zien. Iedereen op de grond heeft ontzettend veel pijn."
Sep Vanmarcke bekomt 's avonds aan de tafel van Vive le Vélo nog steeds een beetje van de zware valpartij in Dwars door Vlaanderen. De ploegleider van Isreal-Premier Tech voelde dan ook de spanning van het moment.
"In de ploegleiderswagen ga je eerst op zoek naar info over je eigen renners. Dan rij je erlangs ... Die plek is geen gevaarlijke plek, maar je weet meteen dat het een dramatische val was."
"Het probleem is: bergaf kan iedereen altijd blijven naar voren komen", gaat hij voort. "Op zich kunnen ze het niet veiliger maken, maar er ontstaat altijd een soort wasmachine-effect."
Een waar onder meer Wout van Aert en Jasper Stuyven stevig door elkaar geschud werden.
Straffe actie Van Aert
Wat ging er volgens de ex-renner verkeerd vlak voor het moment?
"Ik wil Tiesj Benoot zeker niets verwijten. Hij ging een beetje naar links, maar daar zat Wout in zijn wiel. Hij kon niet weg, met alle gevolgen van dien."
"De opsomming van het aantal breuken maakt het nog ernstiger. Na een sleutelbeenbreuk zit je na vier weken weer op de fiets. 7 ribben én een sleutelbeen én een borstbeen. Dat is gewoon een akelige uitkomst."
Wat Vanmarcke wel opviel: "Ik vind het heel straf dat hij in de eerste seconden nog opzij kruipt. Hij heeft zich nog anderhalve meter verplaatst, om zich even later in een houding te leggen, omdat hij het niet kon houden van de pijn."
Dan kwam Mads Pedersen - die enkel kneuzingen en schaafwonden opliep - er beter van af.
"Het feit dat hij gewoon naar Waregem kan rijden, is goed voor Mads. Niet alleen voor het fysieke, maar ook voor het verwerkingsproces. Soms weet je dat je heel veel geluk hebt gehad."
De Kanarieberg is een zware helling, maar volgens mij is er nooit iets beslissends gebeurd.
Helaas zijn valpartijen nog steeds een deel van het wielrennen.
"Maar je wordt het nooit gewoon", verzekert Vanmarcke, die in zijn carrière heeft gevoeld wat het is om over het asfalt te glijden. "Alleen de pijn al om die wonden proper te schrobben ..."
Vooral de hoge snelheid zorgde voor een gigantische impact op de lichamen van de getroffen renners. Dus staat het stukje parcours stevig ter discussie.
"We moeten de Kanarieberg nu niet straffen", oordeelt de ploegleider. "Ik vind persoonlijk dat gedrum het nooit waard."
"De Kanarieberg is een zware helling, maar volgens mij is er nooit iets beslissends gebeurd. En voor de aanloop ernaar zijn er genoeg alternatieven."
Vervangers die vanaf volgende jaargang in het parcours opgenomen worden?
