Dit voorjaar duiken we bij de belangrijkste (Vlaamse) voorjaarskoersen in de uitslag en houden we halt bij de renner die het aantal edities koppelt aan zijn eindresultaat. In Gent-Wevelgem viel die eer te beurt aan de Nederlander Daan Hoole, die in het winnende kamp zat.
Wat u gisteren niet in beeld zag: de oorlog richting De Moeren.
Met 7 op een rij reden ze in een ziedend peloton, vechtend voor een zo goed mogelijke positie.
"Ik hoorde van bepaalde jongens dat het op het randje was. Maar zelf ik heb niet veel meegemaakt van die hectiek, omdat ik helemaal voorin in de wind reed", doet Daan Hoole zijn verhaal.
"Met mijn 1,98 meter vang ik natuurlijk veel wind. Dat is niet in mijn voordeel, maar dat is wel een voordeel voor mijn kopmannen die zich achter mijn rug schuilhielden."
Na zijn beukwerk zag Hoole hoe ploegmakkers Pedersen, Stuyven en Milan overleefden in de eerste waaier.
Toen dat trio verderop in de koers wegreed met Van der Poel, begon deel 2 van Hooles werkdag: afstoppen.
"Vooral op de Plugstreets konden we de boel goed blokkeren. Maar op de eerste Plugstreet reed ik dubbel lek."
"Ik moest afstappen, want mijn fiets was onbestuurbaar geworden. Zowel vooraan als achteraan stond ik lek."
De Lie reed zo hard mogelijk elke klim op en trok na elke bocht door.
Helaas pindakaas. Hoole stond minutenlang stil en keerde terug in een 2e geslagen peloton. Daar liep hij een zekere Arnaud De Lie tegen het lijf.
"Ik had echt het idee dat De Lie aan het trainen was. Hij reed zo hard mogelijk elke klim op en trok na elke bocht door."
"Renners begonnen te roepen, dat is vaste prik wanneer er te hard gereden wordt in een groep geloste renners."
"Door de versnellingen van De Lie en ook Van Asbroeck is een tiental renners overboord gegaan. Affini was een van de slachtoffers."
Slechte Italiaanse techno van Jonathan Milan
In de finale kon Hoole de koerssituatie nog een tijdje volgen via de radio. Maar daarna was het gissen.
"Op een gegeven moment dacht ik te horen dat Pedersen solo was weggereden."
"Ik ben op de grote baan richting de finish naast de auto van Flanders-Baloise gaan rijden om meer info te krijgen over de situatie. Walter Planckaert zei me uiteindelijk dat Mads gewonnen had, een mooie verrassing."
De afterparty op de ploegbus van Lidl-Trek stelde niet teleur.
"Eerst was Otto Vergaerde de deejay met dienst. Jonathan Milan wou ook plaatjes draaien. Maar zijn Italiaanse techno en hardcore vielen wat tegen."
"Vergaerde nam snel weer over met zijn MNM Party-muziek. Dat viel beter in de smaak."
Dromen van winst in Parijs-Roubaix
Zoek de komende koersen trouwens niet naar Hoole op de Vlaamse wegen. De boomlange Nederlander heeft de selectie voor Dwars door Vlaanderen en de Ronde niet gehaald.
"Dat is wel balen. De concurrentie voor de klassiekers is groot binnen ons team en het is niet gemakkelijk om me te onderscheiden in mijn rol."
"Ik vind het wel grappig om te horen dat iedereen Lidl-Trek dit jaar zoveel sterker vindt dan vorig jaar."
"Met de omkadering en het hogere budget zijn natuurlijk enkele zaken veranderd. En met Jonathan Milan hebben we een extra wapen voor de klassiekers binnengehaald."
"Maar Mads en Jasper hebben in het verleden al getoond dat ze klassiekers kunnen winnen. Dit jaar zijn ze gewoon allebei samen op niveau."
Ik heb meer ambitie dan enkel maar een knechtenrol te vervullen.
Droomt Hoole ook zelf van winst in een klassieker?
"Parijs-Roubaix is de koers van mijn dromen. De komende jaren heb ik nog genoeg kopmannen om voor te rijden. Maar ik heb meer ambitie dan enkel maar een knechtenrol te vervullen."
"Op lange termijn wil ik scoren in Parijs-Roubaix. Dat moet binnen mijn mogelijkheden liggen."
Welk liedje mag dan grijsgedraaid worden op de ploegbus? ""Kleine jongen" van André Hazes."
En niet "You can make me hoole again", het Daan Hoole-supporterslied van de podcast De Rode Lantaarn?
"Neen, Atomic Kitten is niet echt mijn muziek."
