Het vaderschap als horde voor goeie prestaties. Golfer Thomas Pieters worstelt met het evenwicht tussen jonge vader zijn en presteren als topsporter. "Mijn job staat nu op de tweede plaats en dat zal niet veranderen."
Een interview met golfer Thomas Pieters is sinds zijn overstap naar de omstreden LIV Tour zeldzaam. Maar nu hij dit jaar opnieuw de Soudal Open in eigen land kan spelen, was hij van de partij op een persconferentie van het toernooi.
Krijgt onze landgenoot nog vervelende vragen over de met Saudisch geld gefinancierde LIV Tour? "Ik vind niet dat ik mij moet verantwoorden. Mensen mogen hun mening hebben, ik houd me bezig met mijn eigen leven."
Pieters dacht aan zijn gezin en wou een lichter schema hebben, maar ontkent de financiële realiteit niet. "Uiteindelijk moet je dat als een zakelijke beslissing zien. Als ik over 2 jaar stop, dan gaan mijn inkomsten ook naar nul."
"Het is sport en sport is keihard. Als ik het niet doe, dan staan er achter mij 200 klaar om mijn plaats in te nemen."
De Olympische Spelen missen vind ik heel spijtig, maar dat is de keerzijde van de medaille.
Op de LIV Tour kun je geen punten verdienen voor de wereldranglijst en zo dreigt Pieters de Olympische Spelen in Parijs te missen. "Ik vind dat heel spijtig, maar dat is de keerzijde van de medaille."
De Soudal Open eind mei in Rinkven kan nog een reddingsboei zijn. "Ik denk dat ik nog een heel klein kansje heb als ik de Soudal Open win. Dat is een leuke incentive. Ik heb nog nooit gewonnen in België, dat zou sowieso extra speciaal zijn."
De Soudal Open heeft een speciaal plaatsje in het hart van Pieters. "Vorig jaar had ik in dezelfde week een LIV-toernooi, maar volgde ik op tv wel de slotdag met Thomas Detry. Het heeft toch pijn gedaan dat ik er niet bij kon zijn."
Pieters is na zijn overstap geen lid meer van de DP World Tour en zal in België kunnen spelen dankzij een uitnodiging. "Ik ben niet zo goed op de hoogte van die administratieve regeling, maar ik heb bij mijn overstap geen bruggen verbrand."
Mindere resultaten door relatiebreuk en vaderschap
Pieters maakte vorig jaar de overstap naar LIV nadat hij het beste seizoen uit zijn carrière had gespeeld, maar ook net na de geboorte van zijn tweede dochter. Het vaderschap was cruciaal voor die keuze en speelt nu ook nog een grote rol.
"Ik heb niet de resultaten gehaald die ik wil halen, maar stilletjesaan vinden we de weg terug. Dat ligt puur aan mezelf: ik heb er net niet genoeg tijd ingestoken, ik ben net niet genoeg voorbereid en dat vreet aan je vertrouwen", legt Pieters uit.
De verklaring daarvoor is voor Pieters duidelijk. "Ik ben er altijd heel op gebrand geweest om papa te zijn, ik wil heel aanwezig zijn in het leven van mijn kinderen. Als de motivatie vorig jaar een beetje zoek was, dan zocht ik mijn geluk meer bij mijn kinderen dan bij trainen."
"Heel mijn team probeerde mij te motiveren, maar je moet het nog altijd zelf doen. Na een tijd begin je je vragen te stellen en ik stak al mijn tijd in het vaderschap. Zo staat mijn job op de tweede plaats en dat zal ook nooit veranderen."
Mensen zien je gewoon als topsporter en je moet presteren. Je wordt afgerekend op je score.
"Twee jonge kinderen vergen gewoon veel tijd, zeker nu de mama van mijn kinderen en ik uit elkaar zijn. Als alleenstaande papa wil je gewoon bij je kinderen zijn als ze dan bij jou zijn. De combinatie met topsport is niet makkelijk."
En dan is topsport, en zeker golf, keihard. "Mensen zien je gewoon als topsporter en je moet presteren. Je wordt afgerekend op je score en in golf win je nooit of toch zelden."
Pieters ziet verbetering. "Ik ben nu veel aan het trainen en het kan heel snel gaan. Ik weet dat ik kan winnen op de LIV Tour, ook al komen er steeds meer betere spelers bij. Als je een slechte week hebt op LIV, dan kun je je niet verbergen."
"Als het minder gaat op de DP World Tour kun je nog de cut halen en een goed weekend spelen, maar LIV is maar 3 dagen en dat voelt als een sprint. Als het niet goed gaat, dan bengel je achteraan."
Pieters kiest zijn eigen pad
Een evenwicht zoeken tussen presteren en het vaderschap is nu de grootste prioriteit voor Pieters. Onze landgenoot wil het op zijn manier doen en ziet rond zich geen goeie voorbeelden.
"Ik zie niet veel raakpunten met mijn collega-vaders in het golf. Die reizen wel 4 tot 5 weken na elkaar, maar dat kan ik niet. Ik wil er wèl zijn voor mijn kinderen, maar ieder zijn eigen leven natuurlijk."
De kinderen meenemen naar alle toernooien is ook geen optie voor Pieters. "Lange vluchten zijn voor niemand leuk en zeker niet voor jonge kinderen. Mijn dochters zullen dit jaar twee keer erbij zijn, maar dat zijn 2 toernooien in Europa."
Pieters blijft honkvast. "Voor mijn carrière was het beter geweest dat ik naar de VS was verhuisd, maar dat heb ik tegengehouden. Zeker als je zo veel reist, dan besef je dat België een goed land is om te wonen. Mijn familie is ook dichtbij en dat is onbetaalbaar."
Ik train heel graag met de Belgische jeugd, ik hoop dat ik nog veel raad kan en mag geven.
Die liefde voor België uit zich bij Pieters ook op sportief vlak. Zo staat hij de jonge talenten graag bij met raad. "Ik zet meestal de eerste stap. Misschien hebben ze wat schrik om mij te bellen, maar ze mogen mij zo veel vragen stellen als ze willen."
"We mogen echt niet onderschatten hoe speciaal het is wat Matthis Besard en Adrien Dumont de Chassart doen. De Nederlandse federatie belt me vaak om te weten hoe het kan dat België zo veel toppers kan voortbrengen."
En Pieters zou graag zijn steentje bijdragen aan de volgende generatie Belgische toppers. "Ik zou heel graag veel helpen en veel voor de jeugd doen. Ik haal daar zelf veel uit door met hen te trainen, dus ik hoop dat ik nog veel raad kan en mag geven."
