Victor Campenaerts niet beloond voor krachttoer: "Jammer dat we het niet konden afronden"

"Sorry man, merci."

Pascal Eenkhoorn kwam zich verontschuldigen bij Victor Campenaerts tijdens zijn interview bij Chris Picavet. Het duo kleurde mee de vlucht van de dag, maar de Nederlander kon het kopwerk van zijn Belgische ploegmaat uiteindelijk niet afronden.

"Op die vlakke stukken en de dalende lijn op het einde kan ik smoorhard rijden", doet Campenaerts het verhaal van de spannende slotfase. "Pascal heeft de oversteek moeten maken en daar veel krachten mee verspeeld, maar hij heeft ook een goede sprint."

"Ik heb gewoon geprobeerd om ervoor te zorgen dat het een sprint was. Ik kwam te vroeg op kop en ben gewoon beginnen te geven, maar op 500 meter van de finish moest ik gaan zitten."

"Ik hoopte dat Abrahamsen of Asgreen stress zouden hebben en vroeg zouden aangaan. Dat deden ze niet en dat was de dood van Pascal zijn mogelijke overwinning."

Campenaerts sprong al van bij de start mee in de aanval met Kasper Asgreen en Jonas Abrahamsen. Toen Pascal Eenkhoorn in de tegenvaanval ging en in zijn ééntje de kloof niet kon dichten, liet Campenaerts zich uitzakken om zijn ploegmaat naar de kopgroep te loodsen.

"Ik denk dat we het goed aangepakt hebben. We hadden beslist dat er iemand moest mee zijn in eender welke ontsnapping. Als er minder dan vier koplopers waren, dan zouden we heel traag rijden om het gat klein te houden en halfweg koers mannen te sturen die overspringen."

"Het was niet de bedoeling dat het alleen was, maar Pascal kwam dan alleen. Er was even een miscommunicatie, hij heeft er wat lang tussen gehangen."

"Daarna kwam de snelheid erin en kwam ik echt goed onder stoom. Het was duidelijk dat we moesten blijven rijden om het peloton af te houden. Dat lukte ook, jammer genoeg gaat de concurrent met de prijs lopen."

Campenaerts krijgt wel een troostprijs voor zijn inspanningen: de Prijs van de Strijdlust. "In de Tour naar het podium mogen gaan is niet evident. Het is wel verdiend, ik had het raar gevonden als het naar iemand anders was gegaan."

"Maar we rijden natuurlijk om de koers te winnen. We laten als procontinentale ploeg zien dat we daartoe in staat zijn. We hebben de koers in handen genomen. We hebben van iets "onmogelijks" het "mogelijke" gemaakt. Jammer genoeg hebben we het niet afgerond."

Pascal Eenkhoorn baalde van de gemiste kans, maar kon zich ook neerleggen bij de nederlaag. "Kasper is geen pannenkoek, als je zijn palmares ziet.Hij reed een heel sterke sprint en is de verdiende winnaar. Hij was ook heel sterk."

Eenkhoorn vond het vooral jammer dat hij het werk van ploegmaat Campenaerts niet kon bekronen. "Ik zei op 3 km van het einde dat ik een all out voor hem wou doen. Ik dacht dat we gegrepen zouden worden."

"Maar uiteindelijk reed hij echt zo hard. Ik liet in de laatste kilometer perfect het gat, zodat ik in laatste positie zat. Wetende dat Asgreen wellicht de snelste was. In de sprint was het man tegen man."

Lotto-Dstny reed zich in de kijker, maar blijft wel weer met lege handen achter. "Het is gewoon kut. We rijden allebei om te winnen, een tweede plaats is net niet goed genoeg."

De vlucht leek ten dode opgeschreven, maar toch hielden de aanvallers stand. "Dat is het mooie aan wielrennen. Campie is eigenlijk knettergek, maar we gingen er gewoon vol voor. In de laatste etappe in Parijs gaan we het ook zeker proberen."