Sporza Tour zag een té sterke Van Aert: "Hij ging op een moment dat niemand kon volgen"

Een opvallende naam ontbrak vandaag in de vroege vlucht. Wel Mathieu van der Poel, geen Wout van Aert.

Al duurde het zo lang voor de goede vlucht wegraakte, dat er eigenlijk niet over een "vroege" vlucht gesproken kan worden. "Het leek wel op de start van de Ronde van Vlaanderen", zei Christophe Vandegoor.

En laat dat nu net een van de specialiteiten van Van Aert zijn.

Hij was dan ook de actiefste renner van het hele pak in dat brute en knotsgekke openingsuur vol ontsnappingspogingen, maar toen de definitieve vlucht wegreed, zat daar geen fameuze Red Bull-helm bij.

"De krachtigste demarrage van de dag kwam nochtans van hem", stelt Christophe Vandegoor. "Zo krachtig dat Ciccone zelfs even zijn eigen naam niet meer wist. Heel imponerend."

"Maar het juiste moment kiezen is ook een kunst", oppert Serge Pauwels. "En er bestaat een gezegde in de koers dat stelt dat je beter 10 keer kan meeglippen met iemand dan 1 keer zelf aanvallen."

"Het is natuurlijk een van de sterkste renners in het peloton, maar je kan ook té sterk zijn. Hij ging op een moment dat niemand kon volgen."

"Zo kom je al snel voorbij je point of no return, zoals ze dat in de vliegwereld noemen", gaat Pauwels verder. "Je moet dan die aanval voortzetten en hopen dat er een groepje komt."

"Maar in zijn geval had hij misschien beter wat langer meegeschoven en iets minder kwistig met zijn energie omgesprongen. Al is het vanaf de zijlijn makkelijk praten."

"Je tekent natuurlijk ook wel je doodsvonnis als je met Van Aert in de vlucht gaat", verdedigt Vandegoor de Jumbo-Visma-renner.

Wie vandaag wel meeglipte in de vlucht, was Ion Izagirre. En dat deed hij met succes.

"Dit is gewoon echt een toprenner", stelt Pauwels. "Hij heeft de Ronde van het Baskenland gewonnen en dat is een van de lastigste en drukst bezette wedstrijden op de WorldTour-kalender."

"Hoe het komt dat het 7 jaar geduurd heeft vooraleer hij nog eens kon winnen? Het is gewoon de Tour de France, hé."

"Maar natuurlijk moeten alle puzzelstukjes ook samenvallen. Dat was voor hem wel het geval vandaag", besluit Pauwels.