De gruwelijke slotweek van de Giro: een krankzinnige klimtijdrit en een trilogie aan aankomsten bergop

Na een weekje dolle pret voor de avonturiers en de baroudeurs is het eindelijk aan het favorietenlegertje om de wapens op te nemen.

De slotweek schotelt de renners 4 loodzware bergritten voor, met onder meer de loeisteile klimtijdrit. Ook de snelle mannen mogen nog 2 keer hun hartje ophalen.

Girini, jullie geduld wordt eindelijk beloond!

De opener van de finale week is meteen loodzwaar.

Langs de oevers van het Gardameer krijgen de renners liefst 5.200 hoogtemeters op hun bord, verspreid over 5 klauterpartijen.

Op vuurpijlen tussen de grote kanonnen is het normaal gezien wachten op de slotklim: de Monte Bondone. Een lang uitgesponnen beklimming van 22,7 km tegen 6,4%.

Een uur bergop zwoegen op een klim die vooral in de 2e helft de hogere percentages tot 15% streelt. Welke klassementsman valt er van tussenuit?

De overgebleven sprinters krijgen voor het slotcriterium in Rome nog een uitgelezen kans om te testen hoeveel explosieven er nog in hun benen zitten.

De etappe loopt grotendeels in dalende lijn. Koren op de molen van de sprintersploegen om de meute netjes bij elkaar te houden.

Milan, Ackermann, Cavendish of een verrassende Marit?

Na het tussendoortje voor de sprinters begint donderdag het duivelse drieluik van de waarheid.

Omcirkel vooral de voorlaatste klim met rood, want dat is een puist die het melkzuur zal laten opborrelen in de rennersbenen. 5,7 km klauteren tegen een gemiddelde van 9,7%, met een uitspatting tot 19%.

Op de korte slotklim naar skioord Val di Zoldo zullen niet de grootste verschillen te noteren zijn. Alle ogen zullen dan waarschijnlijk al gericht zijn op daags nadien.

De tappone, de koninginnenrit, doet elke Giro-renner nu al huiveren. In de Dolomieten wacht de renners een klauterfestival van 5.400 hoogtemeters.

4 kanjers met onder meer de Passo Giau en de Passo Tre Croci slopen het peloton richting Tre Cime di Lavaredo (7,2 km en 18% max).

De etappe heeft alle ingrediënten voor een epische strijd, mano a mano.

Haalt een kopman het in zijn hoofd om de Giro al vroeg in de etappe op zijn kop te zetten, zoals Froome in 2018? De gedoodverfde eindwinnaar Simon Yates kreeg toen bijna 40 minuten aan zijn broek.

Of remt de krankzinnige klimtijdrit van daags nadien de aanvalsdrift ietwat af?

"Krankzinnig en moordend", noemde Geraint Thomas de klimtijdrit nog voor de start van de Giro.

De laatste grote uitdaging in deze Giro begint nochtans vlak, maar iets voorbij halfweg wacht de veelbesproken Monte Lussari. Een monster van 8 kilometer aan 12%.

Een fietswissel is dus aannemelijk, zeker voor de laatste kick van liefst 22 procent.

Afgepeigerde renners zullen zich met moeite staande houden op de fiets. Het wordt afzien bij de beesten.

Geraakt de rozetruidrager/eindwinnaar überhaupt op het podium?

Het slotfestijn is spek voor de bek van de sprintkanonnen. 

In het criterium in Rome komt het er voor de rozetruidrager enkel op aan om overeind te blijven.

De sprinters mogen hun spierballen laten rollen in een laatste rechte lijn van 700 meter, die lichtjes omhoog loopt.