Gisteren heeft het Japanse bestuur van STVV Thorsten Fink aangesteld als nieuwe trainer. Vandaag moest de Duitser naar goede gewoonte een stuk Limburgse vlaai proeven en sprak hij ook zijn ambities voor komend seizoen uit. "Ik ben zeker een ander type trainer dan Hollerbach", stelde Fink.
Gisteren pronkte STVV-baas Tateishi met een nieuwe trainer: Thorsten Fink.
Fink was enkele jaren geleden nog coach van Vissel Kobe in Japan. De link met de Japanse eigenaars van STVV is dan ook al snel gelegd. "Door mijn verleden in Japan heb ik ervaring met de Japanse cultuur. Ik hou van het respect van Japanners", vertelt de kersverse coach.
De omgang met het bestuur, die in het verleden dikwijls stroef verliep, zou nu dus beter moeten verlopen. Fink hoopt dan ook op duidelijke communicatie rond transfertargets. "Ik hoop enkele Japanners naar hier te kunnen halen", vertelt de Duitser. "Maar zeker ook genoeg Belgen. Ik wil meer dan enkel zes Belgen die de hoop vullen.
Met die nieuwe aanwinsten hoopt Fink vooral vanuit balbezit te kunnen voetballen, maar toch hamert hij sterk op defensieve organisatie. "Ik wil de juiste spelers om ook op de tegenaanval gevaarlijk te kunnen zijn", verklapt de trainer. "Maar ik ben in ieder geval een ander type trainer dan Hollerbach."
Ik wil realistische ambities. Tussen plek zes en twaalf zou mooi zijn.
De grootste troef van de nieuwe trainer ten opzichte van zijn voorganger is volgens Fink dat hij al op plekken over de hele wereld actief is geweest. "Daardoor kan ik erg goed omgaan met verschillende culturen", vertelt hij.
Toch is hij ook kritisch over zijn avonturen in Riga en Dubai: "Daar werken was leuk voor even, maar lang houd je het daar niet vol. In België zie ik mezelf echt wel een toekomst uitbouwen. En het is ook gewoon dichter bij huis en bij mijn moeder."
Als het dan effectief over de toekomst gaat, haalt Fink de Duitse nuchterheid in zich naar boven. "Ik wil vooral realistische ambities voor volgend seizoen. Eindigen tussen de zesde en de twaalfde plaats zou mooi zijn", besluit hij.
