Met Zdenek Stybar komt er nog een naam bij het lijstje wielrenners dat onder het mes moet voor een vernauwde slagader in de lies of het bekken. Waarom hebben vooral wielrenners last van die blessure en wat betekent het voor hun carrière? We staken ons licht op bij Kris Van der Mieren, hoofdarts bij Belgian Cycling.
Een vernauwde liesslagader is een vrij gekend fenomeen. Het komt hoofdzakelijk voor bij wielrenners die vele kilometers afmalen.
Door het veelvuldig opheffen van het been - in de typische voorovergebogen houding op een koersfiets - komt er een afknapping van de slagader of het typische "knikje”.
In vele gevallen komt ter hoogte van het befaamde knikje een klein letsel aan de binnenkant van het bloedvat, waardoor het gaat verdikken. Dat herstelproces herhaalt zich keer op keer. Op termijn krijg je dus een vernauwing in die slagader.
"Iemand die af en toe gaat fietsen, zal er nooit last van krijgen”, vertelt sportarts Kris Van der Mieren.
Door de vernauwing komt er veel minder zuurstofrijk bloed in de spieren, waardoor het ene been na enkele uren fietsen nog perfect aanvoelt. Het andere been met de vernauwde liesslagader is helemaal verzuurd.
"Hoe dieper je in de beugel kruipt, hoe meer de slagader afgeknapt is en hoe meer je er last van gaat krijgen", aldus de bondsarts van Belgian Cycling.
Te snel herstarten is gevaarlijk
Stoppen of een operatie. Dat zijn de twee opties voor wielrenners die last hebben van een vernauwde slagader.
"Maar bij een slagaderoperatie zal geen enkele vaatchirurg op voorhand zeggen dat het eindresultaat 100% succesvol is", vertelt bondsarts Kris Van der Mieren. "Niemand kan op voorhand zeggen of een renner op zijn oude niveau terugkomt."
Jonas Rickaert, die ook werd geopereerd voor een vernauwde liesslagader, kreeg te horen dat er "85% kans was op volledig herstel, maar ook 15% op gedeeltelijk herstel".
Toch kiezen heel wat profwielrenners voor een liesslagaderoperatie: onder meer Fabio Aru, Maud Kaptheijns, Theo Bos, Pauline Ferrand-Prévot, Steven Kruijswijk, Annemiek van Vleuten, Bert De Backer, Marianne Vos en nu ook Zdenek Stybar gingen onder het mes.
Bij een slagaderoperatie zal geen enkele vaatchirurg op voorhand zeggen dat het eindresultaat 100% succesvol is.
Voorzichtig herstarten is daarna het credo. "Wanneer je te snel start om de revalidatie aan te vatten, is de kans groter dat je het resultaat gaat benadelen. Een “rustige” revalidatie is heel belangrijk. Het voorkomen dat er littekenweefsel
op de herstelde wonde komt, is cruciaal", aldus Van der Mieren.
"Dan mag je nog door de beste chirurg geopereerd zijn: wanneer je te snel de revalidatie aanvat, is de kans groter dat je het resultaat gaat benadelen."
"Soms kan het geen kwaad om iemand schrik aan te jagen om een duidelijk signaal te geven. De rest van hun carrière staat op het spel”, besluit Van der Mieren. “Beter een maand te veel rust dan te snel te starten met de revalidatie.”
