15 minuten voorbereiding. Meer had Luca Brecel niet nodig om het toernooi van zijn leven te spelen. Het eeuwige Belgische snookertalent stak in de mythische Crucible zijn eerste wereldtitel op zak. De weg naar die titel was er een met alternatieve tactieken, grootse comebacks en onvoorwaardelijke steun.
"Ik kwam er gewoon niet toe om te trainen."
De voorbereiding van Luca Brecel op het WK-snooker was allerminst doorsnee te noemen. 15 minuten. Geen seconde langer stond hij aan de snookertafel voor hij naar Sheffield afreisde.
En toch bleek het genoeg om zijn "vloek van de Crucible" aan diggelen te stoten.
Na vijf opeenvolgende pogingen lukte het eeuwige snookertalent – dat 11 jaar geleden, op zijn 17e, al eens kwam piepen – het eindelijk om de eerste ronde te overleven.
Niet dat het vlekkeloos verliep. Brecel gaf een voorsprong van drie frames uit handen tegen de Engelsman Ricky Walden. Bij 9-9 stond hij met zijn rug tegen de muur, maar toch mocht hij veelbetekenend zijn vuist ballen.
Iets wat de Belgian Bullet niet voor het laatst zou doen.
Profetische woorden van Williams
Na een sprongetje over de eerste horde volgde een grote stap in zijn carrière. En opnieuw was een thriller de perfecte wipplank voor Brecel om zijn hoogste niveau te halen.
Om zich als eerste speler van het Europese vasteland te plaatsen voor de kwartfinales, moest hij voorbij Mark Williams raken. Hij was bezig aan zijn 25e WK, waarvan hij er 3 won. Een grote meneer, dus.
Niet dat onze landgenoot onder de indruk was van de omstandigheden. Brecel snookerde complexloos. Zelfs bij 11-11 werd nog smakelijk gelachen om een mopje. Waarna de Bullet het nekschot gaf in de twee daaropvolgende frames.
"De twee breaks die hij op het einde maakte, is van het allerbeste dat ik ooit zag", sprak de Welshman achteraf vol lof. "Als hij zo blijft spelen, wordt hij moeilijk af te stoppen."
Toen al profetische woorden.
7 frames op rij is straf...
"Na mijn zege tegen Williams ben ik uit geweest en was ik dronken als wat", verrast Luca Brecel voor zijn kwartfinale.
Daarin stond hij tegenover zijn idool, Ronnie O'Sullivan. De grootmeester leek zijn pupil – die hij in zijn prille carrière al wereldtitelwaardig achtte – genadeloos af te straffen voor zijn onorthodoxe methoden.
Met vrienden tot 6 à 7 (!) uur in de nachtclubs hangen. Dan kon het eens gebeuren dat Brecel niet op de afspraak was in een ochtendsessie. Zonder zelf wonderlijk te moeten spelen, sloop de Engelsman 6-2 weg.
Een voorsprong die hij vasthield... Tot Brecel uitpakte met een indrukwekkende remonte. Van 10-6 naar 10-13.
"Ik hou ervan om Luca te zien spelen", zei O'Sullivan achteraf. "Ik zag nooit iemand die de bal zo goed raakt als hij." Gelukkig maar, want de Belg veroordeelde de zevenvoudige wereldkampioen op indrukwekkende wijze tot toeschouwer.
Reden te meer voor een bangelijk feestje?
... maar 11 na elkaar nog straffer
Na de comeback volgde de hereniging.
"I'm coming baby", schreef Laura, de vriendin van Brecel, op haar Instagramverhaal. Ze had via een spoedprocedure een internationaal paspoort bemachtigd om bij haar Luca te zijn in Sheffield.
Net op tijd, was ze. Om de grootste ommekeer op het WK-snooker te zien. "Alsof ik tegen een robot speelde", zuchtte Brecel over tegenstander Si Jiahui. De pas 20-jarige Chinees blies onze landgenoot van tafel.
14-5 in een wedstrijd naar 17 winnende frames. De rand van uitschakeling kwam nooit zo dichtbij. Toch slaagde Brecel erin zelf een brug te bouwen richting finale. Met 11 (!) winnende frames op rij zette hij orde op zaken.
Nooit eerder haalde een speler op het WK zo'n achterstand op.
Zelfs de immer koele kikker kon het nauwelijks geloven. Geen greintje geloof meer in de stunt, maar wel een kans om vereeuwigd te worden in de geschiedenisboeken van het snooker.
Bekroning in Crucible
De status van all time classic in de Crucible had hij al beet na zijn onwaarschijnlijke remonte. In de finale wilde Luca Brecel daar een wereldtitel aan toevoegen.
Eén obstakel restte nog: Mark Selby. Gesteund door vier wereldtitels en een onfeilbare techniek, wist onze landgenoot dat de taaiste klant net voor de finishlijn op hem wachtte.
The comeback-kid blaakte van zelfvertrouwen. Dit keer zou hij zijn naam geen eer aandoen. Maar, ach... Wie zou daar slaap – of een nachtje met vrienden – voor laten?
Meteen nam Brecel de partij in handen. De Engelsman klampte zich wel vast, maar kon het tempo van de Belgian Bullet niet volhouden. Na een magische middagsessie kon hij de titel al ruiken.
3... 2... 1... De frames werden in Sheffield afgeteld. Opnieuw kwam de gebalde vuist tevoorschijn. Voor de zoveelste keer schreef Luca Brecel geschiedenis.
En schreef hij zijn naam op een lijst vol legendes van de sport.
De man die niet tot trainen kwam, mag zich voortaan wereldkampioen snooker noemen.
