Een achterstand van negen frames ophalen op het WK snooker, nog nooit was iemand daarin geslaagd. Tot Luca Brecel zich in de debatten mengde. De "comeback kid" flikte tegen Si Jiahui opnieuw een onwaarschijnlijke remonte op weg naar de WK-finale. "Dit had ik niet durven dromen", reageerde Brecel.
Luca Brecel leek vrijdagnamiddag in de touwen te hangen, bij een 5-14-achterstand tegen de 20-jarige WK-sensatie Si Jiahui. Maar onze landgenoot maakte het onmogelijke waar en kon het tij nog keren.
"Ik kon het niet geloven op het eind. Ik was zo hard aan het trillen", reageerde een dolgelukkige Brecel na afloop bij de BBC. "Dit betekent zo veel voor me. Het was zo'n zware wedstrijd, en op het belangrijkste toernooi dat er is. Ongelooflijk."
Brecel legde de basis voor zijn comeback vrijdagavond, toen hij vijf frames op een rij won en zijn achterstand van negen frames herleidde tot vier frames: 10-14.
"Toen ik 5-14 achter stond sprak ik met mijn vader aan de telefoon. Ik zei hem dat ik me eigenlijk best goed en scherp voelde, maar dat ik de volgende vijf frames moest winnen. Anders was het voorbij."
"Als ik het laatste frame van sessie drie had verloren was het 9-15 en was het denk ik game over, als ik eerlijk ben. Ik had dit niet kunnen dromen, terugkomen van zo'n achterstand. Plots had ik een matchbal, en ik wist dat ik die niet zou missen."
Als ik het laatste frame van sessie drie had verloren, was het 9-15 en was het denk ik game over, als ik eerlijk ben.
De enorme mentale weerbaarheid van Brecel lijkt een handelsmerk te worden. "Ik ben mentaal altijd sterk geweest. Maar op dat vlak ben ik de laatste seizoenen nog echt gegroeid. In de zetel probeer ik altijd positief tegen mezelf te praten. Dat werkt."
Na zijn zeges tegen Williams en O'Sullivan biechtte Brecel nog op dat hij zich had voorbereid door op de lappen te gaan. Houdt hij ook nu vast aan die methode? "Nee, daar ben ik te moe voor", lachte hij.
Over revelatie Si: "Alsof ik tegen een robot speelde"
"Ik had eigenlijk geen enkel greintje hoop meer", ging Brecel verder bij onze reporter ter plaatse. "De manier hoe Si speelde ... Ik kon eigenlijk niets doen tegen hem."
"Het was alsof ik tegen een robot speelde, hij miste gewoon niets. Ik wist dat het van hem ook echt uitzonderlijk was, anders ben je niet de nummer 80 van de wereld, met alle respect."
"Ik wist dat hij moest beginnen missen en dat ik mijn beste spel moest spelen. Gelukkig heb ik dat kunnen bovenhalen. Als ik een procentje minder was, had dit niet kunnen lukken. Maar alle druk is nu van mijn schouders."
In de finale treft Brecel zondag en maandag sowieso een klepper: Mark Allen of Mark Selby. Die heren zijn er in hun halve finale wel een uitputtingsslag van aan het maken.
"Ik hoop dat ze de vermoeidheid morgen wat gaan voelen. Maar het zijn twee machines, die kunnen blijven doorgaan. Wie het ook zal worden, het zal moeilijk worden. Zij zijn sowieso de favoriet, maar daar ga ik me niet druk in maken.
