Dodi Lukebakio met de steun van God, Lukaku en een analist: "Eindelijk, dacht ik na Zweden"
Onbekend is onbemind. Al komt daar verandering in voor Dodi Lukebakio (25). Als speler flitsend en iemand die naar eigen zeggen "niet nadenkt". Als mens rustig, weloverwogen en gedreven door twee sterke krachten: ambitie en God. "Niet iedereen wordt altijd beloond voor hard werken", vertelt de international in Sportweekend.
Basisspeler onder Domenico Tedesco in de interlands tegen Zweden (3-0) en Duitsland (3-2). Dodi Lukebakio is voorlopig dé exponent van de nieuwe wind die bij de Rode Duivels waait.
Alle lof die hij kreeg - zeker na de match tegen Zweden - was voor hemzelf verrassend en tegelijk ook niet.
"Mensen kunnen niet weten wat ik kan, als ze niet naar mijn wedstrijden kijken in Duitsland", zegt een matuur pratende Lukebakio aan Sporza. "Ze ontdekken me nu pas bij de Rode Duivels."
"Zelf had ik na Zweden een gevoel van: eindelijk! Zeker na het WK (waarvoor hij niet werd geselecteerd door Roberto Martinez). Tot dan had ik niet echt het gevoel dat ik ooit een echte kans had gekregen."
Na de interland tegen Zweden had ik een gevoel van: eindelijk!
Al wil de snelle aanvaller daar niet te lang blijven bij stilstaan. Voor hem telt het verleden niet. Lukebakio: "Ik focus enkel op de zaken die ik kan controleren. Daarvoor werk ik elke dag hard."
Zo denkt hij ook over zijn ex-club Anderlecht, de club van zijn jeugd, waar de grote doorbraak er niet kwam. "Jammer dat ik er niet kon doorbreken, maar ik denk er niet meer aan. Misschien keer ik er ooit terug."
"Er is sindsdien zoveel veranderd. Ik ben getrouwd, heb een kind en speel al 5 jaar in de Bundesliga", gaat de aanvaller voort.
"Vaak wordt teruggekomen op mijn gebrek aan discipline toen. In België blijven mensen precies kijken naar het verleden in plaats van de toekomst. Ik heb het achter me gelaten."
Strijden tegen de degradatie in Berlijn
Terug naar het heden dus!
Het heden is dubbelzinnig voor de razend ambitieuze Dodi Lukebakio.
Hoewel hij de deur naar de nationale ploeg heeft open gebeukt met goede persoonlijke prestaties in Duitsland - 11 competitiegoals en 1 in de beker - verkeert zijn club Hertha Berlijn in acuut degradatiegevaar.
Hertha staat op de 18e en laatste plaats in de Bundesliga. Het team krijgt nog 4 matchen om de situatie recht te trekken. Niet onmogelijk, maar geen makkelijke opdracht.
"Niemand kan blij zijn over hoe het loopt bij de club, maar voetbal is een collectieve sport. Het is elke wedstrijd vechten. Dat is niet ideaal. Ik ben verrast dat we tegen de degradatie spelen, want we begonnen goed."
Ik ben verrast dat we tegen de degradatie spelen, want we begonnen goed.
Persoonlijke analist, trainer (en kok?)
Strijden tegen degradatie is niet de reden waarom Dodi Lukebakio voetballer werd. De Brusselaar wordt gedreven door hogere ambities.
En daar heeft hij iets voor over.
"Ik wil aan de top spelen. Daarvoor moet ik nog bijleren, dat weet ik. In de keuzes die ik maak op het veld en in mijn afwerking. Het zijn details die bepalen of je een topspeler wordt", klinkt het nuchter bij de aanvaller.
Het schaven aan zijn carrière doet Lukebakio niet alleen. Hij heeft er een persoonlijke trainer voor in dienst genomen. En nog veel uitzonderlijker: een persoonlijke analist.
Ik denk niet dat veel spelers met een persoonlijke analist werken, maar ik merk het verschil.
"Ik denk niet dat veel spelers met een persoonlijke analist werken, maar ik kreeg de raad het te doen en merkte snel het verschil", vertelt Lukebakio.
"Hij toont me na elke match beelden en vertelt me wat beter kon. Hoe ik simpeler kon spelen of hoe ik voor meer gevaar kon zorgen."
"Ik wil niets aan het toeval overlaten. Daarom werk ik met mijn persoonlijke trainer aan stabilisatieoefeningen, aan explosiviteit en aan blessurepreventie. Ik voel me mentaal ook sterker."
"En ik denk ook aan een persoonlijke kok. Die had ik ook bij Wolfsburg."
De steun van Lukaku en God
Bij de nationale ploeg wil Dodi Lukebakio zo snel mogelijk een vaste waarde worden. Hij zit ondertussen aan 7 caps, maar op zijn lauweren rusten wil hij niet doen. Na de wedstrijd tegen Zweden toonde hij zich ondanks een goede prestatie zelfkritisch.
"Dat moet als je topniveau wil halen", herhaalt de aanvaller zichzelf.
Als je het Lukebakio hoort zeggen, verrast het niet dat hij een goede band heeft met de immer ambitieuze Romelu Lukaku bij de Rode Duivels. "Hij is als een grote broer."
"Romelu is een echte leider, die veel praat en raad geeft. Iedereen wil bereiken wat hij bereikt heeft", zegt Lukebakio.
Al is er één kracht groter en belangrijker voor Dodi Lukebakio dan ambitie, hard werken of het advies van maatje Lukaku:
Zijn geloof in God.
Niemand kent me beter dan God. Zonder hem ben ik niks.
"Dat helpt me op alle vlakken. Het leven is voor niemand makkelijk. Er zijn altijd ups en downs."
"Daarom besef ik dat niemand me beter kent dan God. Zonder hem ben ik niks. Je kan hard werken, maar er is ook genade nodig. Niet iedereen wordt altijd beloond voor hard werken."
"In mijn hart heb ik het gevoel dat God mij heeft gesteund en daarom ben ik hem zo dankbaar."
Zoals Lukebakio steunt op God, zo zouden de Rode Duivels er de volgende jaren wel eens een nieuwe steunpilaar bij kunnen hebben in de vorm van een pijlsnelle, dribbelvaardigheid en doelgerichte aanvaller.
Zijn naam: Dodi Lukebakio.
