Speeldag per speeldag komt Zulte Waregem dichter bij de degradatie. Tegen Antwerp deed het 85 minuten mee, maar in het absolute slot kreeg het opnieuw een ferme opdoffer te verwerken. Jelle Vossen baalde na een zoveelste tegenslag, maar begroef de strijdbijl nog niet. "We zijn het iedereen hier verschuldigd om nog tot het uiterste te gaan", klonk het.
Opnieuw was er ontreddering af te lezen op de gezichten van de Zulte Waregem-spelers toen een laatste fluitsignaal weerklonk.
Tegen Antwerp leek het lang uitzicht te hebben op een broodnodig punt voor de degradatiestrijd, maar in het absolute slot zorgde Toby Alderweireld met twee doelpunten voor een zoveelste mokerslag.
"Frustrerend! We krijgen heel veel mentale tikken te verduren de laatste tijd", baalde Jelle Vossen na de wedstrijd. "Het is de rode draad doorheen ons seizoen."
"We hebben 80 minuten het gevoel gehad dat we iets gingen kunnen forceren, dan komt de mentale klap nóg harder aan."
Het ligt niet aan onze drive of goesting, maar we missen kwaliteit aan de bal.
Toch zullen ze aan de Gaverbeek niet te lang bij de pakken mogen blijven zitten. Met nog drie wedstrijden op de kalender moet de ploeg een driepuntenkloof met Eupen proberen te overbruggen.
"Het is aan ons om steeds op te veren. Nu ook opnieuw", klonk het bij Vossen. "Het ligt niet aan onze drive of goesting, maar we missen - zoals vandaag - wel wat kwaliteit aan de bal. "
Hopen op "gekke ontknoping"
Net na de winterstop leek Zulte Waregem nochtans even herboren. Met transfers als Ruud Vormer en Christian Brüls kwam er een nieuw elan binnen het team. In topwedstrijden tegen Genk, Antwerp en in de beker moest het kwalitatief toen niet veel onderdoen voor hun tegenstander.
De redding leek even bijna een formaliteit te worden, maar drie maanden later zit Zulte Waregem in nog slechtere papieren. "Het klopt inderdaad dat we toen in een goede flow zaten, maar echt veel punten hebben we daar ook niet mee gekocht."
"We staan waar we staan omdat we de kansen die we krijgen niet benutten. We zijn te kwetsbaar en slikken te veel doelpunten. Zonder iemand met de vinger te wijzen, moeten we die realiteit onder ogen durven zien."
We staan waar we staan omdat we de kansen die we krijgen niet benutten.
Toch begroef Vossen de strijdbijl nog niet. "We hopen nog steeds op het behoud, hoor", klonk het strijdvaardig.
"We zijn misschien genoodzaakt om met een bang hartje naar andere uitslagen te kijken, maar de moed zullen we als spelers niet laten zakken. We zijn het iedereen die deze club een warm hart toedraagt verschuldigd om tot het uiterste te gaan."
"Ik heb hier in België al vaker gekke ontknopingen van een seizoen meegemaakt. Enkel als we daar blijven in geloven, maken we nog een kans."
