In het kielzog van Emma Plasschaert en Evi Van Acker: maak kennis met zeiltalent Eline Verstraelen
De toekomst in het Belgische zeilen lijkt snor te zitten. Emma Plasschaert mag op de Spelen in Parijs mikken op het podium en haar opvolgster staat al klaar: Eline Verstraelen werd eind augustus wereldkampioene U21. "Die titel is fijn voor de motivatie en het geloof dat ik een carrière kan neerzetten."
Beluister de reportage met zeiltalent Eline Verstraelen
"Heel mooi om carrière bij de jeugd zo af te sluiten"
Het wordt niet zo vaak benoemd, maar in het zeilen is er nu al vier jaar op rij een straffe constante: Emma Plasschaert bezorgt België minstens één medaille op een EK of WK. Zij gaat zeker nog door tot en met Parijs 2024 en daarna lijkt de opvolging verzekerd: Eline Verstraelen zorgde afgelopen zomer voor een Belgische primeur met de wereldtitel bij de beloften.
Hermien Vanbeveren zocht Verstraelen, 20-jarige studente Toegepaste Economische Wetenschappen uit Antwerpen, op. Verstraelen pakte al medailles op grote toernooien bij de jeugd, maar een wereldtitel trekt nog net wat meer aandacht.
“Ik had het niet verwacht, want mijn jaar was niet super. Maar het is heel mooi om mijn carrière bij de jeugd zo af te sluiten”, zegt Verstraelen, die nog meegeeft dat er in het zeilen geen U23 is. Van de min-21 meteen naar de profs dus.
“Die wereldtitel is fijn voor de motivatie en het geloof dat ik een carrière kan neerzetten. Maar ik blijf realistisch: ik heb nog veel stappen te zetten voor ik ook bij de profs iets kan betekenen. Ik zal in één jaar tijd niet ineens meedraaien aan de top.”
Van "af en toe" naar "meer en meer"
Na het WK bij de beloften (in het zeilen dus de U21) nam Verstraelen een maand geleden ook deel aan het WK bij de profs in Texas, waar Plasschaert brons pakte. En na een lang seizoen zeilen de twee Belgen deze week nog het EK ILCA 6 (de vroegere laser radial) in Hyères.
Wat heeft dat WK bij de senioren haar geleerd? “Dat het grote verschil natuurlijk ervaring is. Ik heb geprobeerd soms iets te laten zien, te tonen dat ik iets in mijn mars heb.”
Dat zie je in de uitslag: 36e algemeen maar vooral: een paar regatta’s in de top vijf geëindigd. “Ja dat is wat ik bedoel met me af en toe te laten zien. En de bedoeling is dat “af en toe”, dat dat “meer en meer” wordt”, lacht Verstraelen.
Die wereldtitel is fijn voor de motivatie. Maar ik zal niet ineens meedraaien aan de top.
"Een voordeel dat Emma doorgaat tot 2024"
Kan ze dat verschil in ervaring wat concreter maken?
“De profs kunnen meer “pushen” dan de beloften. Dat komt vooral door meer fysieke training, wij beginnen dat pas op te bouwen. Emma bijvoorbeeld is acht jaar ouder. Dat is acht jaar meer ervaring en dat zie je gewoon, op het water en op het droge.”
Emma dat is dus Emma Plasschaert. Opvallend: Plasschaert kon groeien onder Evi Van Acker, Verstraelen komt in het zog van Plasschaert. Een groot voordeel.
“Ik kan nog zo veel leren van haar. Haar techniek en doorzetting op het water, het leven als topsporter en dat blijven volhouden,… . Het hele plaatje eigenlijk.”
Leren van en geen concurrent zijn van: Verstraelen maakt zich geen illusies, Parijs 2024 is nog voor Plasschaert.
“Ik probeer natuurlijk het beste uit mezelf te halen. Maar het is voor mij des te beter dat ze er is tot zeker 2024, zodat we samen kunnen trainen en ik beter kan worden.”
Lees verder onder de post.
Werkpunten? Fysiek!
Leren van Plasschaert én ook van Evi Van Acker, want zij is technisch directeur bij de federatie. “Zij is er nog niet zo lang “uit” en heeft dus nog veel wijsheid in het zeilen. Ze is geen coach dus ze gaat geen concrete dingen zeggen. Maar we hebben heel veel aan haar.”
Van Acker zei over Verstraelen dat ze mentaal sterk is en de wind goed kan lezen, klopt? “Moeilijk om over mezelf te zeggen”, is het antwoord. Misschien is het dan makkelijker haar werkpunten te benoemen?
“Die zijn vooral fysiek: sterker worden en gewicht aankomen door veel fitness, lopen, core stability en cardio. Dat kost tijd. Ik moet daar eerst stappen in zetten voor we technisch vooruitgang kunnen boeken. Dat fysieke houdt me nu wat tegen.”
Het is echt wel een opgave om genoeg calorieën binnen te krijgen. Want als je moe bent, is eten soms echt lastig.
Plasschaert moest ook letten op haar eten – in de zin dat ze veel moest eten om genoeg gewicht te hebben in de boot. “Dat geldt misschien nog meer voor mij, om gewicht op peil te houden. Het is echt wel een opgave om genoeg calorieën binnen te krijgen. Want als je moe bent, is eten soms echt lastig”.
Een verrassend element misschien bij het leven als topzeilster. Maar die sport biedt Verstraelen ook veel moois. “Je bent afhankelijk van de natuur, maar wordt ook één mét de natuur. Zeker als je op mooie plekken zeilt, je kan kijken naar de bergen, … . Dan denk je wel: we zijn “lucky” om dit hier te mogen doen.”
