100 jaar Zesdaagse, vanaf vanavond op Eén: "Bradley Wiggins wil dat zijn as er uitgestrooid wordt"
Vanaf vanavond kunt u op Eén genieten van de nieuwe sportdocumentaire "100 jaar Zesdaagse". Karl Vannieuwkerke gidst u de komende 3 dinsdagen door de mooiste verhalen van de eeuw.
Van dinsdag 15 tot en met zondag 20 november huisvest het Kuipke weer de Zesdaagse van Vlaanderen-Gent.
In de docu 100 jaar Zesdaagse kunt u de komende dinsdagen dus al rondjes draaien.
"Mijn eigen band met de Zesdaagse? Daarvoor moet ik terug naar mijn studententijd", zegt Karl Vannieuwkerke.
"Toen gingen we elk jaar feesten op het middenplein. Mijn eerste herinnering is Etienne De Wilde die in 1991 met Tony Doyle naar de zege knalt."
"Ik ben later ook zelf wel eens in het Kuipke gaan rijden toen ik intensief fietste. Die steiltegraad van de piste is immens."
"Je kan bijna niet anders dan helemaal onderaan te beginnen, tot je uiteindelijk na een aantal rondjes tot bovenaan tegen de balustrade rijdt. Het melkzuur spat dan uit je benen."
Zesdaagse als religie (volgens Bradley Wiggins)
De driedelige docu is een mix van geschiedenis, een blik op de sportieve hoogtepunten en de mooiste human interest-verhalen.
"De wielerliefhebber zal ervan smullen. Maar eigenlijk is het voor iedereen die interesse heeft in goede verhalen", weet de Sporza-commentator.
"Bradley Wiggins bijvoorbeeld zegt dat zijn as later mag worden uitgestrooid in 't Kuipke. Dat doet toch iets met je."
"Wiggins is geboren en gemaakt vlak naast 't Kuipke. Dat zit in zijn DNA. Zijn vader had een alcoholverslaving en liet Wiggins in Gent achter. De eerste keer dat hij hem terugzag, was uitgerekend op de Zesdaagse."
"Wiggins reed er zelf, maar presteerde matig. Zijn vader zei hem dat het nooit iets zou worden als renner. Hij haalde er de intrinsieke motivatie uit om het tegendeel te bewijzen."
"Je kan zeggen dat de Zesdaagse Bradley Wiggins gemaakt heeft tot wie hij is. Vandaar dat de Brit ook zegt dat het een soort religie is."
Bradley Wiggins is geboren en gemaakt vlak naast 't Kuipke. Dat zit in zijn DNA. Zijn vader had een alcoholverslaving en liet Wiggins in Gent achter. De eerste keer dat hij hem terugzag, was uitgerekend op de Zesdaagse.
Heeft de Zesdaagse nog een toekomst?
In de eerste aflevering zien we dan weer hoe Kenny De Ketele voor zijn laatste Zesdaagse wordt opgevangen door Eddy Verbust. Ook Iljo Keisse en consoorten gingen tijdens het evenement slapen bij de verzorger.
"Het is misschien geen volledig, maar wel een mooi document", besluit Vannieuwkerke.
"We mogen in de eerste plaats Patrick Sercu dankbaar zijn voor het feit dat de Zesdaagse nooit van de kalender verdwenen is en intussen de enige overlevende is. Door slimme keuzes te maken en goed te programmeren."
"Maar of we over 100 jaar nog zo een document zullen kunnen maken, dat lijkt een utopie."
