In de schaduw van de wereldtop is het tennis een jungle: de Belg Michael Geerts doet zijn verhaal

In zijn onvoorspelbare en jachtige leven is deze "thuismatch" een moment van zielsrust.

Michael Geerts - nummer 268 van de wereld - vliegt een heel jaar lang naar alle uithoeken van de wereld. De ene week een Challenger-toernooi in Tunesië, de volgende een Davis Cup-duel in Paraguay. De airmiles zijn amper bij te houden.

Maar kijk, vanavond is de Belg een van de hoofdaffiches op de European Open in zijn thuisstad Antwerpen. Tegenover hem staat Dominic Thiem, ex-winnaar van de US Open en voormalig nummer 3 van de wereld.

"Het wordt genieten", straalt Geerts. "Ik had wellicht 100 kaartjes kunnen weggeven aan vrienden, familie en leden van mijn voormalige tennisclub."

De Antwerpenaar koestert het moment nu al.

Want in de schaduw van de wereldtop in het tennis is het leven allerminst glitter en glamour. Voor Geerts was het eerst zelf knokken om op het circuit te geraken.

Hij behoort bij de junioren niet tot de grootste talenten en kiest er daarom eerst voor om het tennis te combineren met zijn studies. De tennisfederatie verlengt zelfs zijn contract niet.

"Mentaal was het heel moeilijk toen ik daar buiten viel", blikt Geerts terug. "Ik ben toen voor anderhalf jaar naar Amerika vertrokken en daar vond ik mijn plezier in het tennis opnieuw terug."

De Belg besliste bij terugkomst om weer volop zijn kans in het profcircuit te gaan. Alleen zat de timing niet mee: corona had de (sport)wereld namelijk nog steeds stevig in zijn greep.

"De weinige toernooien die er toen waren, zaten extreem vol want iedereen wilde spelen", aldus Geerts. "Zeker waar het meeste prijzengeld te verdienen viel."

Want terwijl supersterren als Rafael Nadal (131 miljoen dollar prijzengeld) en Novak Djokovic (159 miljoen) de weelde bij elkaar slaan, blijven voor jongens buiten de eerste honderd vaak maar kruimels over.

Het prijzengeld van Geerts? Volgens de ATP-website verdiende hij 172.000 dollar gedurende zijn hele carrière. En daar moeten stevige kosten zoals vliegtickets, coaches en materiaal nog van af.

"De voorbije jaren ging het eerder om break-even draaien", maakt hij de rekening. "Sinds dit jaar met de US Open, de Davis Cup en nu de European Open kan ik wel eens iets opzijzetten. Ik probeer steeds in mezelf te investeren om daar later de vruchten van te plukken."

Vaak lijdt ook het privéleven daaronder.

"Ik ben zeker 35 weken per jaar van thuis weg. Toch probeer ik het tennis zo goed mogelijk te combineren met mijn sociale leven. Maar ik herinner me dat ik eens met 20 uur vertraging terugkwam uit Mexico en dan vallen al je plannen in het water. Niks aan te doen..."

Want plannen in de toekomst is in het geval van Geerts niet evident. Op het ritme van zijn steeds wijzigende agenda leeft hij van toernooi tot toernooi.

Meestal niet wetende met wie er gedubbeld zal worden of in welk exotisch land de volgende opdracht zich bevindt.

"Soms moét je punten sprokkelen om te klimmen op de ranking, zoals voor de Australian Open die er straks aankomt. Vallen de resultaten tegen? Dan moeten er last minute toernooien bij en moet ik straks misschien doortrekken tot midden december."

Het is chaotisch, maar heeft ook zijn charmes.

"Vaak kom ik thuis met verhalen die bijna niemand gelooft", lacht Geerts, die ondertussen ook een beetje zijn eigen reisagent is. "Want mijn vluchten regel ik vooral zelf. Alleen weet je nooit wanneer je terug moet vliegen. Dan is het vaak zaak om de beste deals te zoeken."

Stel dat hij vanavond stunt tegen Thiem, dan moet Geerts toch voor één keer geen vlucht zoeken.