De vierde WK-medaille voor België is binnen. Vlad Van Mechelen werd na een knotsgek junioren-WK derde na een sprint met een klein groepje voor brons. Een ambitie die hij ook vooraf had. "Ik heb het tegen niemand gezegd, maar het podium was echt wel mijn doel", zei de 18-jarige.
Na een slopend WK voor junioren werd Vlad Van Mechelen erg knap 3e. De twee besten waren gaan vliegen, waarna de jonge Belg knap naar brons sprintte. Hoe beleefde hij die laatste kilometer?
"Mijn sprint zag er wellicht niet meer zo onwaarschijnlijk uit op de beelden, maar hij was wel nog redelijk goed in vergelijking met wat de rest in de benen had", zei Van Mechelen met zijn medaille om zijn nek.
"Het was niet normaal hoe hard er gekoerst werd vandaag, we hebben 130 kilometer met de gas vol open gekoerst. De twee voor mij waren ook de topfavorieten en ik ben enorm blij dat ik mag aansluiten als derde. Ik ben ontzettend tevreden. Wat een top drie!"
Van Mechelen begon laat aan zijn sprint. "Ik wou met meer snelheid dan de rest aan mijn sprint beginnen, dat is goed gelukt. De laatste 50m trapte ik met 1 been, ik schoot volledig in kramp. Ik ben natuurlijk wel rap, maar een topsprinter ben ik niet. Met een klein groepje naar de finish gaan, dat is wel mijn ding."
Herzog en Morgado waren net te sterk? "Ja, vooral Herzog trok op het einde van Mount Pleasant nog eens geweldig door op zoek naar de Portugees. Ik zag het ook niet echt gebeuren, ik keek naar het wegdek voor mij."
Van Mechelen wordt nu belofte bij het opleidingsteam van DSM. "Ik hoop meteen mee te doen voor de prijzen. Ik heb hier bewust nooit grootspraak gedaan, maar podium was echt wel mijn doel. Ik ging met niets anders tevreden zijn."
Ik ben natuurlijk wel rap, maar een topsprinter ben ik niet. Met een klein groepje naar de finish gaan, is wel mijn ding
Reacties van de andere Belgen:
- Sente Sentjens: "Heel sterk dat Vlad hier brons pakt, zeker op zo'n parcours. Ik heb ondervonden dat het heel lastig was, iets te lastig voor mij. Er werd vanaf de eerste ronde heel snel gekoerst, op het steilste stuk ontplofte ik gewoon. Ik heb er wel van genoten, ondanks het slechte weer en de opeenstapeling van valpartijen."
- Jens Verbrugghe: "Ik zoek geen excuses, ik had gewoon niets in de benen. Vanaf de eerste keer Mount Pleasant merkte ik dat het niet goed genoeg was. Ik vond het wel jammer dat ik niet bij de groep kon blijven om Vlad te helpen. Het was mentaal niet top door wat is gebeurd met de tijdrit. De coach had veel vertrouwen in mij en ik vind het spijtig dat ik niet heb kunnen helpen."
