Felice Mazzu heeft zijn eerste stukje geschiedenis bij Anderlecht geschreven. De trainer loodste paars-wit na vier jaar afwezigheid weer Europa in. Na afloop was de euforie bij de coach enorm: "De spelers voelden de druk van de kwalificatie."
Het aantal mensen dat hem na het laatste fluitsignaal knuffelde, was simpelweg niet bij te houden. Felice Mazzu was - naast Hendrik Van Crombrugge - de gevierde man bij Anderlecht.
"Deze club wacht al lang op deze kwalificatie", verklaarde de trainer de vele emoties achteraf. "We hebben wel twee fouten gemaakt: we incasseerden een goal en waren zelf niet efficiënt. Ons eerste halfuur was nochtans niet consistent, maar nadien deden we goeie dingen. Eigenlijk verdienden we een gelijkmaker."
De mentale en emotionele druk kan je niet simuleren op training.
Maar Mazzu zag dat zijn jonge groep moeite had met de omstandigheden. "De spelers voelden de druk van de kwalificatie. Die was niet klein, hé. We waren het bijna verplicht om ons te plaatsen voor de groepsfase. Mentaal was dat moeilijk."
Zeker tijdens de strafschoppenreeks. Met Mario Stroeykens en Noah Sadiki stapten dan nog eens twee 17-jarige "snotneuzen" naar voren. En wat blijkt: Mazzu had zijn ploeg niet laten trainen op elfmeters.
"Sadiki vroeg me deze week nog: "Waarom oefenen wij niet op penalty's?"", lachte Mazzu. "Ik legde hem uit dat je de mentale en emotionele druk toch niet kunt simuleren op training. Ik vroeg nu dus gewoon wie er eentje wou trappen. Blijkbaar wilden Mario en Noah dat doen."
En nu? Een stevig feestje in het Astridpark?
"We gaan wel wat plezier maken ja", grijnsde de coach. "Maar alleen vanavond, hoor. Want zondag wacht er ons een goeie match, zoals je wellicht wel weet (tegen Union, de ex-ploeg van Mazzu, red.). Vrijdag is alles al vergeten en gaan we ons daarop voorbereiden."
Hendrik Van Crombrugge: "Uit die save op het einde heb ik energie geput voor de strafschopreeks"
Matchwinnaar Hendrik Van Crombrugge speelde zijn 100e wedstrijd in het shirt van Anderlecht. Hij maakte er een speciale avond van. "In deze match zat alles: veel emoties, intensiteit; animo en gelukkig voor ons was er ook een goede afloop", zegt hij voor de microfoon van Sporza.
Vlak voor het einde van de verlengingen behoedde de doelman zijn ploeg voor de uitschakeling met een knappe parade. "Een afgeweken vrije trap door de muur is de horror van elke keeper. Ik ben blij dat ik toch een reflex had om die bal er met een of andere lichaamsbeweging uit te houden. Je put daar ook energie uit voor de strafschopreeks."
"Gisteren wou ik bewust nog de druk een beetje afhouden, maar we moeten het belang van deze kwalificatie niet minimaliseren. Dit is echt heel belangrijk voor deze club. Voor het financiële aspect uiteraard maar ook voor de uitstraling van Anderlecht."
Het verraste Van Crombrugge niet dat Mazzu zoveel jeugd in de strijd gooide. "Ik denk dat het een goede keuze was om ze in te brengen, omdat ze lichtvoetig en dynamisch zijn en iets konden forceren tegen de stugge, wat vermoeide Zwitsers."
De aanvoerder heeft nu ook ambities voor de groepsfase. "We gaan niet meedoen om figurant te zijn. Op de Conference League werd vorig jaar nog een beetje neergekeken, maar ondertussen wordt het toch hoger ingeschat. En wij gaan proberen er de beste versie van onszelf te zijn."
Noah Sadiki: "De coach vroeg wie er wou trappen en ik heb mijn hand opgestoken"
Noah Sadiki (17) oogde erg rustig enkele ogenblikken na de wedstrijd: "Mijn hartslag is al een beetje gedaald. Het kon vandaag alle kanten uit, maar ik ben blij dat het uiteindelijk onze kant is uitgegaan. We zijn beloond voor ons harde werk."
Het jonge talent was een van de jongens die zijn verantwoordelijkheid nam in de penaltyreeks. “De coach vroeg wie er wou trappen en ik heb mijn hand opgestoken.
Ik heb er al veel op getraind, dus ik heb wel wat zelfvertrouwen. Ik wou die penalty gewoon binnentrappen om de mensen in het stadion gelukkig te maken.”
"Een overwinning van de jeugd? We zijn natuurlijk blij dat er zoveel jongens van Neerpede op het veld staan. We zijn eigenlijk samen opgegroeid dus het is heel fijn om samen te spelen op zo’n hoog niveau. Hiervoor werk je: voor zulke grote momenten en Europese matchen."
Sadiki houdt de voetjes duidelijk op de grond. "Morgen zal ik mijn penalty nog wel eens herbekijken, maar nu ga ik gewoon slapen", besluit hij.
