Christophe Vandegoor: "Jumbo-Visma heeft een superieur tactisch plan nodig"

Op menselijk vlak onthoud ik de Deense tranen van Jonas Vingegaard bij de ploegvoorstelling in Kopenhagen en de huilbui van Yves Lampaert na de tijdrit, maar op sportief vlak is Wout van Aert natuurlijk dé man van deze Tour.

Het is al meermaals gezegd: met een beetje geluk - denk aan de tijdrit - en als hij nog net wat meer voor zichzelf had mogen rijden, dan had hij al 5 tot 6 keer kunnen winnen in deze Tour.

Welk superlatief kun je dan nog gebruiken? Het gaat niet alleen over het fysieke aspect, ook over het mentale front. Hier staan de beste mannen uit deze sport aan de start en hij speelt met hen.

Het lijkt alsof hij moeiteloos recupereert en er de volgende dag niets van zo'n inspanning aan hem kleeft. Die raid naar Longwy is ongetwijfeld een van de verhalen van het jaar.

Achteraf kun je zeggen dat die aanval overmoedig en ongepast was, maar dat moet hem zo'n enorm gevoel gegeven hebben.

Cocommentator Sven Nys zei het zelf nog: hij fietst in een andere afdeling. En hij doet dat op alle terreinen. Dat dwingt zoveel respect af.

Of dat respect op termijn ook kan omslaan in afgunst? Zoals José De Cauwer zegt: het peloton is een afspiegeling van de maatschappij. Iedereen voelt zijn plaats aan. Iedereen weet wat hij kan en Van Aert heeft geen vijanden.

Intussen is Tadej Pogacar opppermachtig en vertoont hij ook trekjes van kannibalisme. 

Het is duidelijk waarom hij wilde winnen op La Planche des Belles Filles, maar ook gisteren perste hij er nog een sprintje uit voor enkele luttele seconden. Ik ben benieuwd hoe de concurrentie daar op reageert.

De spanning lijkt al weg, ook al staat Jonas Vingegaard nog maar op 39 seconden. Maar zoals ik vooraf in de special van De Tribune al zei: ik zie niet veel uitdagers.

Momenteel blijft vooral Vingegaard over, maar hij is relatief nieuw op dit podium en heeft nog maar één jaar ervaring. Op dat vlak heeft Pogacar een gigantisch voordeel.

Zoals sportief directeur Merijn Zeeman van Jumbo-Visma zegt: ze moeten op een onverwachte manier aanvallen en gokken met Primoz Roglic.

Zo komt UAE onder druk, al staan ze er bergop. Het is niet vergelijkbaar met CSC, Saxo Bank of Sky destijds, maar zijn klimtrein is op de afspraak.

En zelfs als ze Pogacar isoleren: gaat Vingegaard in een man-tegen-mangevecht 39 seconden goedmaken? 

Wanneer is Pogacar even kwetsbaar gebleken? Dat was vorig jaar op de Mont Ventoux, heel even slechts. 

Voor de rest kan ik me geen zwak moment voor de geest halen, ook mentaal niet. Hij is ijzersterk.

Men gaat bij de concurrentie dan eigenlijk op zoek naar andere factoren dan het eigen fysieke vermogen: Pogacar zou minder tegen de hitte kunnen en is minder goed op de langere cols.

Maar vergelijk het met een klassieker: in de finale is het ook veelal man tegen man.

Misschien komt er een duel om duimen en vingers af te likken, maar een ineenstorting van de leider in de Tour, dat hebben we nog nauwelijks gezien.

Het is logisch dat een team als Jumbo-Visma zich gezien alle voorbereidingen en investeringen niet zomaar naar de slachtbank zal laten leiden. 

Ze moeten alles proberen, maar het zal een superieur tactisch plan moeten zijn. Voorlopig zie ik het niet meteen.