"Als ze van deze Parijs-Roubaix ooit een documentaire maken, wordt dat een fantastisch stukje televisie." Ook Karl Vannieuwkerke en José De Cauwer zaten vanmiddag op het puntje van hun commentaarstoel. Het duo analyseerde achteraf de helleklassieker in drie vragen: "Bijna iedereen is op de juiste plaats geëindigd."
Karl en José, heeft Dylan van Baarle gewonnen dankzij óf ondanks de tactiek van Ineos?
Karl: "Een goeie vraag. Het is een feit dat Ineos vanaf kilometer 50 de koers helemaal in handen heeft genomen. Van Baarle heeft de wedstrijd zo mee gedomineerd en vanaf de voorste rij alles kunnen aanschouwen. Ik denk wel dat dat geholpen heeft."
José: "Hij was wel niet de man die het felste doorging. Dat was eigenlijk Ganna, terwijl men vooraf verwachtte dat die het moest doen. Het bleek een goeie Van Baarle te zijn."
Karl: "Ik wil het wel nog eens zien zonder pech van Ganna. Dan hadden ze misschien een mannetje meer in de finale."
José: "Ganna viel wel vroeg weg, al op 120 kilometer van het einde. Het bewijst nog maar eens dat je in deze koers elke inspanning terugbetaalt."
Karl: "Ach, de allerbeste man in koers heeft gewonnen."
Op het moment dat Van Aert een tweede keer achterop geraakte, koerste men wel niet om hem op achterstand te rijden.
Hebben favorieten Wout van Aert en Mathieu van der Poel ook ondervonden dat je hier elke inspanning terugbetaalt?
José: "Van Aert heeft zijn deel van de pech gehad. Op het moment dat hij een tweede keer achterop geraakte, koerste men wel niet om Van Aert op achterstand te rijden. Dat vond ik mooi aan het hele verhaal. Die andere mannen zullen geweten hebben dat ze dan ook de rekening zouden betalen."
"Achteraf gezien hebben we een hele mooie afvallingskoers gezien. Met een Lampaert die goed was, maar niet goed genoeg. En ook een hele sterke Mohoric, maar Van Baarle die de allersterkste was. Bijna iedereen is op zijn plaats geëindigd. Onder meer Van der Poel voelde snel dat het niet zijn dag was."
Karl: "Van der Poel zei achteraf inderdaad dat hij niet de benen had waarop hij hoopte. Maar wat Van Aert hier deed na 3 weken afwezigheid... Tweede worden in deze Parijs-Roubaix is een fantastisch verhaal."
Je kunt wel zeggen dat dit helemaal niet het klassieke voorjaar van Quick Step was.
Parijs-Roubaix is ook een koers van pechvogels. Was Yves Lampaert de allergrootste?
Karl: "Lampaert had op het podium kunnen eindigen zonder die val, maar dan had alles wel moeten goedvallen. Als je zo lang met Roubaix in je hoofd zit, doet het natuurlijk enorm veel pijn om letterlijk uit koers geslagen te worden. Die fan deed het er niet om, maar het was een dom manoeuvre."
José: "Het podium was volgens mij inderdaad lastig geworden. Onderweg was hij niet de beste, maar hij zát er wel door goed te anticiperen. Opnieuw werd de ploeg van Patrick Lefevere weer niet gespaard van problemen en pech. Nochtans waren ze goed mee met de waaier."
Karl: "Sénéchal en Lampaert vielen, Asgreen deelde in de klappen..."
José: "Je kunt wel zeggen dat dit helemaal niet het klassieke voorjaar van Quick Step was."
Karl: "Die 119e editie van Parijs-Roubaix was wel een hele mooie. Als hier ooit een documentaire over wordt gemaakt, wordt dat een fantastisch stukje televisie."