Een blik op de defensieve werf van de Duivels (en de zoektocht naar oplossingen), met iemand die zélf weet hoe zwaar de erfenis is

Het lijkt een speurtocht zonder einde.

Sinds het WK 2022 waren de veranderingen bij de Rode Duivels nergens zo grillig als centraal in de defensie.

Jan Vertonghen, Wout Faes en Zeno Debast vormden tijdens het eerste jaar onder Tedesco in verschillende combinaties duo's achterin. Na het EK kwam ook Arthur Theate erbij in de mix. En tussendoor kregen zelfs Koni De Winter en Ameen Al-Dakhil hun vuurdoop in het hart van de defensie.

Geen enkele combinatie bleek zaligmakend.

De gedurfde zet van Rudi Garcia van afgelopen donderdag om voor het onuitgegeven duo Brandon Mechele - Koni De Winter te gaan was evenmin een succes.

Op de luchthaven van Alicante deed ex-Rode Duivel en RTBF-analist Philippe Albert een jammerlijke vaststelling: "Met jongens als Kompany, Vermaelen, Vertonghen en Alderweireld beschikten we over een groep verdedigers die je maar om de twintig jaar eens ziet voorbijkomen. Het zou niet correct zijn om van de huidige jongens hetzelfde niveau te verwachten."

Iemand die de (oneerlijke) vergelijking zelf ook meemaakte, is Dedryck Boyata.

De 31-voudig Rode Duivel, die momenteel zonder club zit, moest zelf vaak depanneren wanneer er titularissen afwezig waren. Hij weet dus hoe het voelt om de erfenis van mannen als Kompany te moeten dragen.

"Ik snap dat het voor de huidige generatie moeilijk is om steeds met die mannen vergeleken te worden", vertelt Boyata, die in afwachting van een nieuwe uitdaging soms als analist op de Waalse televisie opduikt.

"De standaard lag vroeger zó hoog ... Het waren allemaal grote karakters die zich over moeilijke situaties konden zetten. En vergeet vooral niet dat sommige verdedigers soms al jaren samenspeelden. Toby en Jan, bijvoorbeeld."

Vooral daar zat er een groot contrast met de defensie die in Murcia op het veld stond.

Mechele en De Winter stonden voor het eerst aan elkaars zijde en hadden amper 2 trainingssessies samen achter de rug. Volgens Boyata maakte de bondscoach daar een inschattingsfout.

"Ik snap dat je tijdens je eerste match met iets nieuws wilt komen, maar Garcia heeft een te groot risico genomen. Ik denk dat ik weet wat hij wilde doen: de ervaring van Mechele koppelen aan het jeugdige enthousiasme van De Winter."

"Alleen voelde je - zeker na de gelijkmaker - dat het een mismatch was. Het is als centraal duo moeilijk om te weten wat je aan elkaar hebt als je nog nooit samen hebt gespeeld."

"Na die tegengoal stortte het helemaal in omdat niemand nog wist wat hun rol was", aldus de verdediger, die oordeelt dat ook de keuze voor de defensieve middenvelder geen cadeau was.

"Want alleen naar de verdedigers wijzen zou fout zijn. De relatie met het middenveld is namelijk cruciaal. Mechele en De Winter koppelen aan Zeno Debast op de zes? Dat vond ik een vreemde keuze. Want dan zit je al met drie jongens die in een compleet nieuwe rol terechtkomen bij de nationale ploeg."

Maar hoe had Garcia het dan wél kunnen aanpakken met de beschikbare middelen?

"Ik zou voor Debast en Faes centraal achterin gegaan zijn", kruipt Boyata even in de rol van bondscoach.

"Of één van de twee gekoppeld aan Mechele als je absoluut zijn ervaring erbij wilt. En als defensieve middenvelder zou ik Tielemans gezet hebben."

"Aangevuld met Hans Vanaken en Kevin De Bruyne: dat zijn twee slimme voetballers die kunnen roteren naar de positie van Tielemans. Door de schorsing van die laatste zou ik straks voor Nicolas Raskin durven gaan."

Sowieso vindt de ex-speler van onder meer Celtic en Club Brugge dat Garcia straks moeilijke knopen door te hakken heeft.

"Want hoe meer wissels hij straks doorvoert in de basiself hoe meer boodschappen hij daarmee uitstuurt. Haal je er iemand uit? Dan verlies je die speler een beetje."

"En door constant te wisselen, bouw je evenmin de automatismen op waar je eigenlijk naar zoekt. Tegelijk wil je wel een andere match dan donderdag. (zucht) Het wordt een lastige oefening voor de coach."