Dit was niet de rentree waar hij van gedroomd had. Thibaut Courtois moest zich bij zijn terugkeer als Rode Duivel liefst 3 keer omdraaien op een kwartier tijd. Zeker niet zijn schuld, maar dat maakte de avond er niet minder pijnlijk om. Snel vergeten en hopen op een wereldmatch voor eigen volk zondag?
Zelden zal Thibaut Courtois zo veel spanning gevoeld hebben voor een bezoekje aan het stadion van een derdeklasser.
Maar in het charmante Murcia was het eindelijk zover. Gedaan met praten en voorspellen, opnieuw tijd voor het echte werk: hij vierde er na 2 jaar zijn terugkeer bij de Rode Duivels.
En hoe dan ook zou hij er in de spotlights belanden - zelfs zonder knappe reddingen of tegendoelpunten. Want terwijl alle tegenstanders met een vergrootglas zouden zoeken naar foutjes, wilden de voorstanders van zijn rentree meteen kunnen zeggen: zie je wel.
In de tribunes keek ook vader Thierry toe - speciaal overgevlogen vanuit België. U moet weten: Courtois senior houdt in een Excel-bestand nauwgezet de statistieken van zijn zoon bij. Eindelijk mag er nog eens een vakje bij op de pagina van de Rode Duivels.
Drie leiders
Papa Thierry mocht meteen ook in een andere kolom enkele streepjes zetten. Want nadat Courtois voorbeeldig het volkslied meegezongen had, moest hij bijna meteen aan de bak.
Eerst kwam de doelman attent tussen bij een lange bal. Vervolgens moest hij een eerste keer écht aan de slag bij een schuivertje van Tsyhankov. Zonder problemen.
Het was nog maar minuut 6 of Courtois moest een derde keer aan de bak. En nu serieus. Bij een poging van dichtbij door Jaremtsjoek moest de nummer 1 uitpakken met een reflex.
Nadien volgde een periode van relatieve rust. Dat de doelman bij de goal van Lukaku even bij een ballenjongen passeerde om toch nog eens een bal te voelen, was veelzeggend.
Toch zou hij zich na dat werkloze halfuur snel weer opwerpen als een van de Duivelse leiders. Het rustsignaal weerklonk in Murcia, meteen vormde zich een trio: Lukaku - De Bruyne - Courtois. Midden in een spoedoverleg trokken ze samen de catacomben in.
Alsof ze al jaren niets anders gewoon waren.
Weerloze Courtois
Stiekem droomde Courtois er misschien wel van om zich na rust ook met enkele topsaves weer als leider te bewijzen. Een smeekbede die Oleksandr Zintsjenko duidelijk gehoord had.
De Oekraïner verstuurde een raket richting onze nationale nummer 1, maar die laatste kon de vrije trap alleen maar op de paal kijken. Oef, de 0 stond nog op het bord.
Voor even althans. Want één-op-één tegen Gutsulyak had Courtois wat later zelfs met zijn ogen geen verhaal - al keek iedereen wel richting De Cuyper en De Winter na geknoei van de bovenste plank. Geen warm welkomstcadeau van zijn defensie.
Het was het begin van een ellendig slot. De close-up van een balende en weerloze Courtois na de 2-1 van de Oekraïners zei meer dan 1.000 woorden. Opnieuw belandde hij in een kansloze situatie.
En op dat moment wist hij zelfs nog niet dat er ook een derde bal in zijn kooi zou belanden. Dit was niet de rentree waarvan hij gedroomd had.
In het Excel-bestand van vader Courtois staan nu wel 103 interlands, maar het vakje van de 52e clean sheet blijft voorlopig nog even leeg.
