"Gewichtheffen, is dat geen mannensport?" Terwijl er nog steeds een bepaald cliché rond de discipline hangt, wordt gewichtheffen overal in Europa almaar populairder bij vrouwen. Intussen kan ons land zelfs een volledige ploeg afleveren op het EK. "En we kunnen echt wel mee met de grote buurlanden. Dat is bizar."
"Er niet onder vallen als een zak patatten!", weergalmt door een sportzaal.
Op dat moment zijn heel wat vrouwen - en zelfs jonge meisjes - hun favoriete sport aan het beoefenen: gewichtheffen. "Als ik iemand tegenkom en zeg dat ik aan die sport doe, kijken ze altijd raar. Oei, gewichtheffen?", vertelt Annelien Vandenabeele. "Als meisje? Is dat geen mannensport?"
Nee, is het klinkklare antwoord. De tak wordt almaar populairder bij vrouwen, terwijl het stilaan zoeken is naar mannen die de sport nog willen beoefenen.
"Toen ik ermee begon, waren er eigenlijk amper vrouwen", klinkt Bieke Vandenabeele trots. Zij is de technisch directeur van de Vlaamse federatie.
"Het was zelfs zo dat vrouwen met mannenmateriaal moesten heffen. Nu is dat niet meer denkbaar, hé."
"Sommige dames dachten vroeger ook dat je van gewichtheffen een baard en een snor kreeg. Dat beeld is er met strengere dopingcontroles intussen wel uit. Je ziet nu dat ze sterk én knap kunnen zijn op hetzelfde moment."
We vallen niet uit de toon en kunnen echt wel mee met de grote buurlanden. Dat is heel bizar.
Een Nina Sterckx-effect, zou je kunnen denken. De Oost-Vlaamse gooit al jaren hoge ogen op internationale toernooien. Maar volgens haar ex-coach Tom Goegebuer is de opmars niet enkel in ons land bezig.
"Je ziet het in heel West-Europa", merkt hij. "Krachtsport is echt populair geworden voor vrouwen. Terwijl de meisjes er blijven aankomen, hebben we moeite om mannen te vinden."
"Soms lachen we ermee dat ze schrik hebben voor alle sterke vrouwen", grapt gewichthefster Ilke Lagrou.
Ook opmerkelijk: zelfs heel wat jonge meisjes wagen zich al aan de sport. "In tegenstelling tot wat mensen vroeger dachten, kan je op jonge leeftijd ook sterker worden", aldus Goegebuer.
"Maar het moet allemaal onder goeie begeleiding en met de juiste techniek. Eigenlijk gaan wij met de jeugd nooit pushen."
Dat doen ze duidelijk wel voor zichzelf. "Want op hoog niveau zijn we nu toch al met een voltallige ploeg bij de vrouwen op het EK."
"Dat is natuurlijk niet allemaal voor de medailles, maar we vallen niet uit de toon en kunnen echt wel mee met de grote buurlanden. Dat is heel bizar, ik begrijp het zelf niet goed", besluit Goegebuer.
Plukken we straks de vruchten op de allergrootste toernooien?
