In een fractie van een seconde kan het gebeurd zijn. Sta je de ene dag nog aan de poort van de sportieve hemel, dan beland je de volgende dag in de hel met een zware blessure. Egan Bernal bewees afgelopen weekend dat er licht aan het einde van de tunnel is, maar hoe kom je als topsporter terug op je topniveau? Sporza Daily vroeg het aan 3 ervaringsdeskundigen.
Het zijn de harde wetten van de topsport. Een valpartij, een verkeerde beweging, een botsing of een ander incident met een verpletterende diagnose: plots hangt je carrière aan een zijden draadje.
Vraag dat maar aan Egan Bernal. Met de Tour de France en de Giro d'Italia op zak leek hij rijp voor een rijke carrière, maar die werd begin 2022 abrupt onderbroken door een horrorcrash op training met zijn tijdritfiets.
3 jaar later lijkt de lijdensweg van de Colombiaan eindelijk voorbij. Vorige week zette hij zichzelf weer op de kaart met een dubbele nationale titel.
Het vermaledijde Bos van Wallers
Johan Museeuw (59) weet maar al te goed hoe je zo'n sportieve en persoonlijke ramp moet proberen te verwerken.
De Leeuw van Vlaanderen had op 12 april 1998 zijn zinnen gezet op Parijs-Roubaix, maar in het Bos van Wallers liep het volledig verkeerd.
"Het was al de hele week slecht weer geweest", getuigt Museeuw in Sporza Daily. "In het Bos van Wallers moet je bij de eerste 3 renners zitten en daar zat ik ook."
"Maar ik voelde dat het tempo te hoog was op de kasseien. Net onder het brugje gingen de eerste renners tegen de grond."
Museeuw lag er zelf bij. "Ik ben met mijn linkerknie op de kasseien gevallen. Ik probeerde recht te staan, maar ik keek naar mijn knie en zag mijn knieschijf. Dat was niet goed, hé", grijnst Museeuw.
Medische fout in Frankrijk
De kasseivreter brak zijn knieschijf. Maar er was nog meer: Museeuw viel in de paardenmest, een broeihaard van bacteriën. Al drong de ernst nog niet meteen door.
"Ik had gewoon een diepe wonde, maar na de foto's zag ik dat het nog veel erger dan verwacht was. In het ziekenhuis zat ik nog altijd in mijn koerstrui en hing ik onder de modder."
"Ik ben daar behandeld in Noord-Frankrijk, maar men heeft er een grote fout gemaakt. Men heeft mijn knie dichtgemaakt en vertelde me om 's anderendaags naar een Belgisch ziekenhuis te gaan."
De infectie begon te leven en Museeuw flirtte met een beenamputatie. Dat doemscenario werd gelukkig afgewend, maar Museeuw stond voor een keihard revalidatie.
"De chirurg zei dat het moeilijk zou worden, maar ik wilde alles proberen. Ik heb een jaar afgezien. Ik kreeg geen kracht meer in mijn been, maar twee jaar later won ik Roubaix opnieuw."
Geen 100 procent
Het is de editie waarin Museeuw na een solo Roubaix bereikt. Op de piste maakt hij het zegegebaar waarbij hij naar zijn knie verwijst. Museeuw zou later overigens nog eens zegevieren in de Hel.
"Maar uiteindelijk word je nooit meer dezelfde renner", is zijn visie. "Je leert met zo'n breuk omgaan, maar die herstelt ook niet 100 procent. En dat is bij elke renner zo: het blijft een letsel."
"Vandaag kan ik alles weer doen, maar met de leeftijd zijn dat de lichaamsdelen waarbij reuma optreedt."
"Je zit ook anders op je fiets en dat zie je ook aan de sporters. Je neemt een andere positie aan om bepaalde delen te sparen."
In deze aflevering hoor je ook de verhalen van ex-meerkamper Thomas Van der Plaetsen en voetbalster Elena Dhont.
