"Hier stijg ik boven mezelf uit": het Italiaanse sprookje van Ferre Reggers, die "statement" wil maken in Roeselare

Schrik niet als je Ferre Reggers ziet poseren met trofeeën.

Neen, de hoofdaanvaller van Milaan heeft (nog) niet de titel gepakt met de subtopper. Wel moet onze landgenoot geregeld op de foto als MVP - ofwel meest waardevolle speler van de wedstrijd.

Want Reggers groeit en doet het goed in zijn tweede jaar Italiaans topvolleybal. Al is goed misschien een understatement. De nog steeds maar 21-jarige Red Dragon is stilaan een spilfiguur van het team.

"Ja, het gaat goed dit jaar", grinnikt hij. "Ik zeg dat niet graag van mezelf. Ik blijf graag bescheiden, maar ik kan het niet ontkennen. Ik zit in een goede flow en ben een beetje boven mijn eigen niveau aan het uitstijgen."

En daar heeft zijn leven in het zuiden van Europa iets mee te maken.

Na anderhalf jaar in de laars valt alles in zijn plooi voor Reggers.

"Ik zit hier goed. Ik heb een appartement dicht bij het centrum en onze zaal. Ik spreek ook al een aardig woordje Italiaans, dus kan meepraten in de kleedkamer", vertelt de opposite.

"Ik voel me dus meer en meer Italiaan. En de cultuur ligt me wel. Het leven buiten de topsport is meer op het gemakje. Als je om 17 uur afspreekt met mensen, moet je er niet zijn voor 17.20 u of je staat er alleen."

Die zuiderse mentaliteit is op onze landgenoot zijn lijf geschreven. Naast het veld oogt hij immer ontspannen. Op het veld haalt hij met veel plezier het competitiebeest - voorhamer incluis - boven.

"Alleen ... Die smaak van ristretto - de kleine koffietjes waar ze hier zo verzot op zijn - vind ik maar niets."

Niet dat een lokale supporter zal morren over dat kleine 'manco'. Die ziet almaar vaker een (score)leider op het veld staan.

"Dit jaar heb ik meer aanvallende verantwoordelijkheid en druk", voelt ook Reggers zelf. "Als het goed gaat, uit zich dat in topscores en MVP-titels. Maar geloof me als ik zeg: daar ben ik écht niet mee bezig."

Neen, de Belg hecht belang aan het collectief van Power Volley Milano.

"Vorig jaar waren er meer wereldsterren, dus had ik niets te bewijzen. Maar ook nu heb ik het gevoel dat niemand me iets kwalijk gaat nemen als ik een paar fouten maak. Iedereen hier geeft elkaar vertrouwen."

Een belangrijke bouwsteen voor de officieuze belangrijkste match van zijn seizoen: de terugkeer naar België, uitgerekend in hol van de leeuw Roeselare.

"Ja, naar de match in Roeselare kijk ik zéker uit", beukt Reggers een open deur in.

"Het is leuk om veel bekende mensen te zien. Seppe Rotty en Basil Dermaux zijn mijn dichte vrienden. Ook Stijn D'Hulst heb ik al gehoord om even te polsen hoe het met de motivatie zit."

Bij de West-Vlamingen zal die niet ontbreken. En door het Maaseik-verleden van de inmiddels halve Italiaan bij Reggers ook niet.

"Ik heb er met Maaseik niet veel kunnen winnen", lacht hij. "Dus het wordt ook een beetje revanche voor Maaseik."

Al heeft Milaan zelf ook nog iets te bewijzen tegen Roeselare. In de heenmatch kwamen de bescheiden Belgen zowaar een punt pakken (3-2).

"We begonnen toen te afwachtend, te passief. Zij zijn er vol ingevlogen. Daarom moeten we nu een statement maken op Schiervelde. We moeten als ploeg tonen dat we een klasse apart zijn. Liefst met 0-3 winnen, dus."

Aan de vocale steun voor Reggers zal het alvast niet liggen: "Ik hoorde dat er een bus is ingelegd vanuit Leuven met mensen die speciaal voor mij komen", verheugt de hoofdaanvaller zich erop.

Nog een boodschap voor die talrijke supporters?

"Goh, we vliegen vrijdag terug. Dus ik hoop dat ik thuis mag overnachten. Dan zou een klein koffiekoekje niet verkeerd zijn. Dat vind ik niet in Italië", knipoogt Reggers.